Gisteren zijn twee nette heren Allied Verhuizingen op bezoek geweest.
Zoals de vorige keer krijgen we eerst een vragenlijst en dan gaan we allemaal samen rond in het huis.
Ze moeten een idee krijgen van onze inboedel (hoeveel dozen moeten ze meebrengen voor de inpak?). Het blijft een vreemde gewaarwording, want er zijn toch niet zoveel mensen die al onze spullen al hebben mogen aanschouwen. Onvermijdelijk 'zie' je op dat moment allerhande rommel en dingen waarvan je denkt 'wat doet dit hier'? Maar daarvoren is dat gewoon een deel van het geheel en valt het niet op :-)
Ik heb al heel veel weggedaan, weggeschonken of gewoon weggegooid, maar er is nog veel te gaan: blijkt dat we dubbel zoveel volume hebben dan we mogen meenemen!
Ik heb nog een beetje weggooi-werk...
Intussen blijft Filip hard werken in Herent om toch goed voorbereid te zijn. Zo kunnen de aannemers later op het jaar goed aan de slag. De bedoeling is dat zij niets meer moeten afbreken, dat spaart veel tijd en centen natuurlijk! Gelukkig krijgt hij veel hulp van Michel sr., dat is motiverend en het werkt natuurlijk leuker!
De kinderen willen tegenwoordig niets liever dan vriendjes die komen spelen, eten of slapen.
Ik heb daar normaal geen problemen mee, maar op een schooldag twee logés, is misschien toch iets teveel voor korneel. Het aantal kinderen doet me niets, 10 kan ook als ze plaats vinden in huis, maar die blikken van de mama's de volgende dag, omdat hun kroost te laat is gaan slapen wegens teveel getetterd...Maar ik gun het hen, zij beginnen het ook te beseffen, binnen zes weken zijn we weg!
Brrrrr......
Anne
