Vorige zaterdag hadden we een wolkbreuk en stond de garage weer onder water. De hevige regen was niet voorspeld.
Gisteren hoorde ik om 14u op de radio het weerbericht: er was een zware storm op komst, met hagel, hevige regenval en veel wind. De storm zou in de late namiddag over groot-Sydney passeren. Vandaag zou het dan de hele dag regenen en vanaf morgen zou het terug beter worden.
Gisterenavond, toen we gingen slapen, hadden we nog geen storm gezien of gehoord. De zon schijnt vandaag al de hele dag, met lekkere temperaturen van rond 27 graden.
Nu ben ik volledig overtuigd: ik geloof er niets meer van. De weersvoorspellingen worden hier volgens mij gewoon uitgevonden, zo van "wat hebben we al lang niet meer gehad?". Voortaan ga ik het vragen aan iemand met een eksteroog.
We zijn intussen al een beetje bekomen. Van een leuk Belgisch weekend. Zaterdag kwam de Belgische club bij elkaar ter ere van carnaval. Het weer was niet echt denderend, maar de regen schrikte ons niet af en we trokken naar Maroubra, in het zuiden van Sydney, voor een gezellige bijeenkomst. De opkomst was niet erg groot, maar we hadden leuk gezelschap en de kinderen hadden zich mooi verkleed. (Rune was Paris Hilton, Luna leek heel erg op Pipi Langkous en Senne was onherkenbaar als Zorro. Van de laatste twee jammer geen foto). Rune en Luna wonnen een doos Bouchee-kes, die hier altijd erg worden gesmaakt.
Zondagmorgen hadden Luna en Senne voetbal-grading (om te bepalen in welke ploeg ze zullen zitten) en om 14u hadden we afgesproken met Jan en Kristel en hun dochters, die deze week in Sydney op bezoek zijn. We brachten de namiddag door op Manly Beach, ook altijd een geslaagde trip en namen hen 's avonds mee naar huis voor een zomerse BBQ. We hadden meteen ook Shirley en Peter uitgenodigd, die deze week Hilde op bezoek hebben. Zij volgt een cursus hier en gaat donderdag terug richting Adelaide. En in de late uurtjes kwam ook Jan nog binnen gevallen. Waar bloggen toch niet allemaal toe kan leiden...
En zo lagen wij allemaal, na een reuze gezellige avond, veel te laat in bed ;-) .
Voor wie van plan is om deze kant op te komen dit jaar en daar al een beetje voor heeft gespaard, is dit een geweldige aanbieding! Niet allemaal tegelijk, graag!
1. Het weer maakt hier gekke sprongen. Na weken heet en zonnig weer, hebben we net 2 weken regen achter de rug. En regen dat betekent echt regen. 2 Weken. Volle bak, gieten, niet stoppen, overstromingen, wolkbreuken en donker, donker. Bah. Resultaat: kampeerweekend afgeschaft, de BBQ bedoeld als alternatief afgeschaft, voetbal afgeschaft, kinderen geen sport op school want geen turnzaal, zwembad terug helemaal vol maar zo veel te koud. Hopelijk warmt het nog een beetje terug op. Voor de regen was het water een lekkere 31 graden... En gisterenmiddag is het weer opgeklaard. 's Morgens was het nog 16 graden, tegen 15u al 26. Iedereen is blij dat de zon weer schijnt, je wordt er weer helemaal vrolijk van. Hopelijk nog even. 2. In Victoria brandt het nog steeds. Een brandweerman kwam gisteren om en het dodental van de branden staat nu op 201. Maar de mensen zijn gul en hopelijk krijgen de slachtoffer genoeg hulp om opnieuw te beginnen... 3. De kinderen zijn goed gestart op school, Rune en Senne hebben nieuwe leerkrachten, Luna heeft dezelfde juf als vorig jaar (ben ik niet zo gelukkig mee, maar niets aan te doen). Rune is dinsdag en woensdag op 'leadership' kamp geweest, met als bedoeling om ze wat leiderschap-technieken bij te leren. Dit komt vooral van pas in hun peer-support groepjes, waar elke Year 6 student de leiding heeft over een groepje van 5 kinderen van elke leeftijd. Daarmee doen ze dan allerlei activiteiten en zo wordt ook geprobeerd om pesten tegen te gaan. Een bijster goed initiatief en het werkt. 4. Senne doet hard zijn best en gaat goed vooruit met lezen en schrijven. Hij heeft juffen met geduld. Dat helpt in zijn geval. Dat van mij is iets verder te zoeken, zijn huiswerk maken vergt dus wel wat inspanning van ons beiden. Maar mijn liefste mama zegt altijd: 'kalmte alleen kan u redden', dus proberen we dat maar. 5. Luna ging vandaag naar de orthodontist voor blokjes, maar dat zal dan toch maar pas binnen 4 weken gebeuren. Teleurstelling alom. 6. Ik heb meegedaan aan de lotto. Niets gewonnen. Zucht. 7. Opruimen, nu! Zaterdag inspectie van het huis. Ja, dat gaat hier zo: om de 6 maanden staan ze aan uw deur. Controle. Of de muren nog proper zijn. Ik heb nog veel werk.
Een hels lawaai, daarvan werden we wakker. Een soort kaketoe, magpie-ganzen en kraaien. Met honderden. En onze tent was helemaal open, omdat het 's nachts een fijne 25 graden was en we zonder buitentent toch een beetje frisse lucht konden krijgen. De kraaien sloegen wel alles, zo brutaal! Eentje heeft het zelfs klaar gespeeld om in de openstaande autokoffer te vliegen en daar een (nog dicht) pak koekjes open te maken en eentje te stelen. Voor een vogel toch niet slecht om een pak koekjes te herkennen, niet? Leven genoeg dus op de camping, hoewel er geen mensen te bespeuren waren.
We begonnen onze dag met een bezoekje aan een de Mamukala Wetlands, een broed- en verzamelplaats voor ontelbare soorten vogels. Er was een observatiehut en een beetje ornitoloog had er vast uren kunnen slijten. Maar jonge kinderen kennen dat woord niet eens, laat staan dat ze boodschap hadden aan vogels kijken. Hup met de geit dus, een beetje spanning invoeren. Op zoek naar aboriginal rotskunst. Nourlangie Rock wordt beschouwd als een van de belangrijkste plaatsen waar je Aboriginal rotstekeningen kan bewonderen. Men schat dat er zo'n 20000 jaar geleden al tekeningen werden aanbrachten. Als je interesse hebt, is het wel leuk om de link te volgen en wat uitleg te lezen over de verschillende tekeningen. Ik vond het zelf heel erg mooi en intrigerend en mijn interesse voor de cultuur werd met de minuut meer opgewekt. Ik zal me eens een mooi boek moeten aanschaffen, want bij 40 graden naar een gids luisteren, was in ons geval geen optie. (er waren er geen). De kinderen hadden er ook al gauw genoeg van, dorst en warm en veel wandelen, namelijk...
We gingen dan maar een boottochtje doen op Yellow River, dat werd in alle boekjes en infocenters aangeraden. We kregen deskundige uitleg van een plaatselijke gids, wat natuurlijk fantastisch was. Die mens kon geweldig vertellen, over de fauna en flora en over het leven van de mensen langs de rivier. De mooiste vogels hebben we gezien, de grootste krokodillen en de prachtigste bloemen. Super en meer dan zijn geld waard. Op de foto's staan heel veel verschillende vogels, allemaal mooi en heel speciaal, maar ik zal u de namenvloed besparen. Wie interesse heeft, kan o.a. hier terecht.
Tegen de avond reden we dan naar Ubirr, een andere site met rots-kunst. Die zouden we de dag nadien terug komen bewonderen, maar Ubirr is ook gekend om zijn platte rotsen en enorme uitzichten, van waar je 's avonds kan genieten van een schitterende zonsondergang. Wat wij dan ook met volle teugen hebben gedaan...
Onze kinderen mochten vandaag in 'mufty clothes' naar school (speelkleren, vrij vertaald). Feest dus, want geen uniform! Maar er stond wel iets tegenover, nl. een donatie voor de slachtoffers van de bosbranden in Victoria. Wat wij natuurlijk gul hebben gedaan. U kan ook iets schenken, als u wil, via deze link.
Ik wil ook graag wat meer, maar deze mensen gaan maar driester en driester te werk.
Er gaat al enkele maanden een bende door de stad en nu zijn ze ook aan 'ons' geldautomaat gepasseerd in St Ives Shopping Village. En nu weet ik meteen ook dat het geen enorme donderslag was, waar we vannacht van wakker zijn geworden.
Senneman Lief kind Zot geval Kuswonder Zit stil! Very clever Groot hart Kleine kindjes-vriend Springkonijn Berggeit Zwemkampioen Knuffelaar Onze geweldige zoon 7 vandaag
Elk nieuwsbericht spreekt van meer doden (173 tot nu) en van de ergste natuurlijke ramp in de Australische geschiedenis. Maar als je weet dat zoveel branden werden aangestoken, dan kan je net zoals de premier hier, eerder spreken van massamoord...
Op radio en televisie krijgen we de verschrikkelijkste verhalen van overlevers die o.a. in hun watertanks zijn gesprongen in een poging om het vuur te ontvluchten. Anderen hoorden later dat hun buren of vrienden in een hoekje van het huis werden teruggevonden, bij elkaar gekropen, wachtend op hun lot. Ontelbare auto's staan langs de weg, uitgebrand en dikwijls vindt men er nog mensen in. Zij konden niet aan het vuur ontsnappen. Velen zijn alles verloren, hebben niets meer, het vuur woedde razendsnel en hele dorpen zijn volledig van de kaart geveegd. De beelden spreken voor zich. Je kan je de ellende niet voorstellen, zoveel mensen leven hier op het platteland van landbouw en veeteelt en zijn land en dieren verloren.
Langs alle kanten komen de hulpacties op gang. Zo moet er vrijdag in het Coles-warenhuis worden geshopt, die geven een deel van hun inkomsten weg. Onze kinderen mogen donderdag in gewone kleren naar school en gaan dan een 'gold coin' (1 of 2 dollar) schenken aan de slachtoffers. Het blijkt dat Australiërs gulle gevers zijn.
Vele zones zijn nu tot 'crime scene' uitgeroepen, vermits veel branden werden aangestoken. Met man en macht wordt gezocht naar de daders en de politie is vastbesloten de schuldigen te vinden. Elk slachtoffer die een familielid heeft verloren, werd een uitgebreid onderzoek beloofd. Niet nodig te vertellen dat dat nog maanden kan duren...
Op dit moment woeden er nog altijd 26 branden in Victoria, waarvan enkele nog steeds niet onder controle zijn.
Exact een week geleden waren wij daar en was het 42 graden... Dit is een regelrechte ramp voor mens en dier...
Ook hier is er een total fire ban van kracht, dat wil zeggen geen houtskool BBQ vanavond en geen vuurke stook. Wij wonen aan de rand van Ku-Ring-Gai National Park en een enkele vonk is genoeg om hectaren park en bewoond gebied in de as te leggen.
Het weer zou hier vannacht keren en volgende week gaat het regenen en wordt het frisser, ik denk dat iedereen dan opgelucht zal adem halen.
Sydney zou zondag de heetste stad op de planeet zijn, er worden in het Westen van de stad temperaturen van 47 graden verwacht. Water in uwen hof, soms is het echt wel leuk!
Waar waren we gebleven? In Darwin dus. Het nachtje hotel deed wel eens deugd, maar de vochtige hitte buiten kon tellen de volgende morgen: het was een zwoele 39 graden. Filip ging de nieuwe jeep halen, terwijl ik met de kinderen in het hotel bleef: zo konden ze nog eens zwemmen en kreeg ik wat tijd om de route uit te stippelen. Rond de middag waren we weer geïnstalleerd, was de jeep rij-klaar en hadden we eten ingeslagen voor enkele dagen. We reden richting Kakadu National park, een van de hoogtepunten als je in de buurt van Darwin verblijft. En op de weg kom je voorbij Adelaide River, een modderige stroom vol krokodillen. En je kan er niet voorbij rijden zonder te gaan kijken naar de enorme springende beesten. Jawel, ze hebben er daar een bezienswaardigheid van gemaakt om tijdens een cruise op de rivier wat krokodillen te lokken en dan met een lange stok wat vlees boven hun neus te hangen. Uiteindelijk springen de kolossen meters hoog uit het water om het vlees te pakken te krijgen. Het klinkt allemaal erg commercieel, sommige mensen leven van deze cruises en milieuactivisten zijn er uiteraard niet over te spreken. Maar ik kan u vertellen dat het heel erg indrukwekkend is, een rechtopstaande krokodil van 4 meter, op 30 cm afstand van je hoofd, op zoek naar vlees. Maar de kinderen vonden het allerleukste dat ze elk 5 minuten de boot mochten besturen...
Wat doe ik eerst? Ons vakantieverhaal van oktober aanvullen, het verblijf van mijn ouders verder afwerken, of vertellen over onze reis in het Zuiden???? Twijfel, twijfel...
Hier zijn we weer, gezond en wel. Het plan hebben we gedeeltelijk uitgevoerd en wat aangepast maar het was ronduit prachtig, en we hebben kou geleden in onze tent met 8 graden en zijn gesmolten bij 46 graden. Wordt vervolgd, nu volgend machien insteken :-)
Vorige zaterdag hadden we een wolkbreuk en stond de garage weer onder water. De hevige regen was niet voorspeld.
