Onze kinderen gaan al eventjes naar de scouts hier. Zoals al eerder verteld, gaat het er hier wat anders aan toe: de vergaderingen zijn 's avonds op weekdagen en de leiders zijn toegewijde ouders, die er ongetwijfeld veel tijd in steken. Zomerkampen zoals bij ons zijn er niet, enkel af en toe een weekend.
Rune moest onlangs naar de hogere groep. Tot nu zat ze bij de Cubs, nu zit ze bij Scouts. Uiteraard is dat even aanpassen: van oudste naar jongste in de groep is niet altijd gemakkelijk. En een van haar klasgenootjes is ook afgehaakt. Er is geen echt goede vriendin meer.
Maar er is meer. De leiders zijn nogal te veel leider naar mijn zin. Ik heb de indruk dat die mannen allemaal in het leger hebben gezeten, er komt veel discipline en luisterbereidheid aan te pas. En daar wringt voor mij het schoentje, er is precies niet zo veel plaats over voor plezier.
Het is ook jammer dat de vergaderingen in de week zijn. In de winter is het hier vanaf 17u al stikdonker, dus veel buitenactiviteiten zijn er niet.
Elke week is er een bepaald thema en dan wordt er iets specifieks aangeleerd waardoor ze een badge krijgen, die ze op hun t-shirt moeten naaien. Elke aanwezigheid telt ook voor groepspunten. Dus zeker komen is de boodschap. Maar vooral: de kinderen krijgen een uur en half uitleg, terwijl ze op de grond moeten zitten luisteren. Op zich is daar allemaal niets mis mee en ik ben zeker dat ik daar veel zou kunnen leren. Maar kinderen van 11, 12 en 13 moeten toch ook nog spelen? Zot doen, zich vuil maken, bosspelen, waterspelen, noem maar op, al die dingen waar wij vroeger zo gek op waren... Jammer genoeg gebeurt dat hier niet en ik merk dat Rune er ook minder zin in heeft. Nochtans ziet het er allemaal heel leuk uit op de website. Volgens mij is gewoon de jeugdigheid verdwenen. Waar wij als jonge mensen soms echt zotte dingen deden met de kinderen, is hier precies alle zottigheid verdwenen omdat het stijve ouders zijn...
Rune was zelf al aan het twijfelen geslagen maar de hoofdleider heeft haar onder zachte dwang overtuigd om nog te proberen. Maar hoe meer ik erover nadenk, het allemaal zie en hoor, hoe meer ik twijfel... Tenslotte zou Rune haar maandagavond van 19u tot 21u (!) ook anders kunnen invullen?
Ik was in Belgie ook altijd bij de scouts, of liever de gidsen.
BeantwoordenVerwijderenHier in Ierland is de scouts vereniging zoals bij jullie, met ouders of volwassenen als leiders, etc. Ik vind dat maar niks, de hele fun vroeger was toch wel dat we allemaal jongeren bij elkaar waren. En als ik zo de leiders bekijk, stwel ik me soms echt wel vragen bij de intenties van de grown ups. ( a sign of the times, waarschijnlijk he).
En hetzelfde in Engeland. Ons Sara heeft het voor een half jaar uitgehouden; de jongens zijn 2 of 3 keer gegaan en vonden dat ze veel meer avontuurlijke dingen konden doen met mij.
BeantwoordenVerwijderenAls Rune er geen plezier in heeft. . . he is niet het einde van de wereld.
Donna, onze Australische vriendin, keek heel erg op als ik verteld van de gezellige wanorde bij de scouts in Vlaanderen. Alhoewel je kinderen toevertrouwen aan een bende 18 jarigen ook al moeilijker is dan ik dacht toen ik zou oud was.
BeantwoordenVerwijderenOok een sign of the times zeker.
Donna's oude zus (een stuk in de 40) is namelijk ook scoutsleider...
Rik.