Dinsdag moest Rune meelopen met de Cross-country-wedstrijd van the Zone, dat is een overkoepelende wedstrijd met verschillende scholen uit de streek. Vermits ze op haar wedstrijd op school als tweede was geëindigd, mocht ze naar de Zone-wedstrijd. Daar finishte ze op de 52ste plaats (van de 75 deelnemers). Jammer genoeg wil ze niet verder in atletiek, ze is er nochtans goed in...
Woensdagmorgen moesten we bij mijnheer de directeur zijn voor een wiskunde-gesprekje over Rune. We gaan ons stilaan wat meer concentreren op Belgie-wiskunde. Daar wordt wat meer op rekenen gewerkt, waar hier op school meer aandacht wordt gegeven aan geometrie en simpele berekeningen. We halen de Vlaamse boeken naar hier en gaan daar mee aan de slag, ism de juf. Ik zei het onlangs nog tegen een Vlaamse vriendin: we zijn 'zeer content' van de school hier, maar dat heb ik nog al wel verteld.
Daarna moest ik de stad in voor een eerste sollicitatiegesprek. Jawel, het is begonnen. Ze hadden op dit moment niets jobbigs, maar ze vonden mijn profiel wel interessant, zodoende mocht ik mezelf ter plaatste eens gaan voorstellen.
Vanaf daar naar Ilse, die met echtgenoot en kindjes Marte, Lars en 6 weken-oude Tine pas zijn aangekomen in Sydney. Af en toe, als je pas verhuisd en pas bevallen bent en kindjes hebt die nog niet naar school kunnen, als het koud is buiten en je van 35 graden komt (uit Dubai), dan is het fijn om eens met iemand te praten en je hart te luchten over hoe Sydney toch wat tegenvalt, hoewel iedereen iets anders beweert (zie begin van ons avontuur hier). Maar ik kon haar hoop geven: stilaan gaat het beteren en na de aanpassing zal het genieten beginnen.
's Avonds dan een etentje met de mama's van Luna's klas. We waren met 15 en ik heb zelden geweten dat een grote groep, zittend aan 1 lange tafel, zo leuk met elkaar kon praten. Meer dan eens was een dame aan het praten (zwanzen) en luisterde de rest. Super leuk en iets te veel witte wijn. En dat is dan weer het voordeel van geen auto te hebben: iedereen stelt voor om mee te rijden, dus geen BOB-toestanden :-). Nadeel van St. Ives: geen café te bespeuren in de verste omtrek. Dus naar de koffieshop voor een afsluiter, maar in het midden van de week sluit die al om half elf. Dan maar stiekem de rest van de wijn opgedronken op het terras. Veel restaurants zijn hier BYO: ze hebben zelf geen licentie om alcohol te schenken, maar je mag wel zelf alles meebrengen en terug meenemen indien niet leeg. Goed systeem, goedkoper ook, maar je moet er wel aan denken!

Vrijdag opnieuw een sollicitatiegesprek. Ik heb me tot nu gericht op administratieve jobs, maar dit leek me ook super leuk: kleuterschool-fotograaf. De firma is gespecialiseerd in het fotograferen van kindjes in pre-school (kleuterschool). Het was wel interessant: je krijgt een opleiding, je wordt fatsoenlijk begeleid en je krijgt al de benzinekosten terug. Maar de verloning is maar niets. Soms moet je om 6u 's morgens vertrekken, zodat je om 9u klaar bent om te beginnen fotograferen. Om 12u moet je immers klaar zijn, dan gaan de kindjes slapen. Maar 6 uur werken voor een appel en een ei ($60/dag= 36 euro) is toch niet echt de bedoeling. Dan kan ik beter gaan babysitten, dat betaalt hier $10/uur.
Vrijdagavond was filmavond: Sex and the City, natuurlijk. De ultieme wijvenfilm. Leuk. Geheel in de stijl van de serie. Misschien wordt er ietsjes te veel tralala aan gehangen. En we waren met 10 Vlaamse madammen, ons clubke neemt serieuze proporties aan :-).

Zondag was een regendag. Het viel met bakken uit de hemel. Een perfecte dag voor de cinema dus. We gingen samen met Inn en haar kinderen naar het Sydney Film Festival, naar de Nederlandse film 'Waar is het paard van Sinterklaas?', een vervolg op 'Het paard van Sinterklaas'. Heerlijk om Jan Decleir te zien spelen en onze kinderen vonden het leuk om Nederlands te horen. En thuis had Filip intussen heerlijke wafels gebakken...
Gisteren canteen-dag.
Zo vliegen de weken hier voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Liever geen anonieme reacties, wij weten graag wie ons schrijft... Bedankt.
Anne