Hectisch weekend

Het weekend zit erop. En deze keer zeg ik het met een fameuze: OEF! Er zijn al ettelijke feestjes geweest ten huize filipenanne, maar deze keer was het serieus zweten. Stel je voor: vrijdagnamiddag, 5 minuten voor drie kom je thuis, en 10 minuten later komen er 15 uitgelaten, joepie-het-is-vrijdag kinderen binnen en nemen binnen de kortste keren het huis en de tuin over. Ze wilden eerst zwemmen (geen probleem, zij hadden koud, niet ik), dan eten, dan met z'n allen op de trampoline, dan drinken, dan cadeautjes open maken, dan taart, dan terug zwemmen, dan knutselen en dan terug eten. Aan dat tempo. Lijkt allemaal vlot, maar reken daar ook de ruzietjes bij, de verloren voorwerpen, de natte living van 15 natte kinderen, de opruim van eten1, klaarzetten van drinken, klaarzetten van eten2, zorgen dat iedereen kan knutselen, het papier van de cadeautjes opruimen, het juiste uniform bij het juiste kind krijgen, natte handdoeken, opruim van knutselen en opruim van eten2. En intussen opletten dat niemand verdrinkt/benen breekt/in zijn hand snijd. En intussen ook nog foto's maken. En proberen het gegil niet te horen. En dan kwamen er 15 mama's binnen die allemaal een praatje wilden maken. Om half zeven was ik klaar voor een deftig drankje :-) Gelukkig vond Luna het geweldig en is ze nu eindelijk echt negen.

Zaterdagmorgen om 9u30 moest Luna dan haar eerste voetbalmatch gaan spelen (knap 2-4 verloren, ze hebben goed gespeeld) en Senne moest om 12u sjotten (6-2 gewonnen, twee goals van Senne). Om 14u kwamen dan 20 kinderen voor het feestje van Senne en Cameron. Dat was iets rustiger: we konden in het park achter Camerons huis gaan spelen en de papa's waren erbij, dat scheelt. Zij staken nog gauw een schattenjacht in elkaar in de bush, we deden pleinspelletjes, aten spinnen-cake en deden een egg-hunt. Dat was een iets rustiger feestje, de kinderen vinden zo'n feestjes altijd geweldig: in het park spelen en spelletjes doen en dan vuil en vol modder naar huis gaan. Toch beter dan in een bowlingbaan of een binnenspeeltuin met zo'n mannekes, me dunkt. Senne was nadien ook heel blij.

's Avonds bleven Julian (5) en Olivia (2) slapen, de kindjes van Filips collega Kris en Chloe, een vriendinnetje van Rune. Die maakten er een fijne nacht van (niet leuk, om 1u nog moeten gaan grommelen) en 's morgens was iedereen fris op om 6u. In de namiddag hadden we dan onze jaarlijkse wandeling, picknick en egghunt met de Belgische club (het wordt eerder een Vlaamse club, deze keer waren er geen Franstalige families bij...). De bushwandeling heb ik afgeschaft, Filip ging niet mee wegens teveel werk en met Olivia en Julian erbij zag ik het niet goed zitten om in de bush een wandeling te gaan doen. De picknick uiteindelijk ook, omdat de kindjes teveel honger hadden toen we moesten vertrekken en de egghunt hebben we bijgevolg gemist. Maar dat kon de pret niet drukken en ze konden allemaal nog wat spelen in het Vlaams en ik kon nog wat tetteren. Altijd gezellig!

En zo was het weekend vlug voorbij en zei ik moe: 'nooit meer zo'. Ik zal eens moeten nadenken over de feestjes-formule van volgend jaar.

Maar we hebben er toch nog een aantal leuke fotootjes aan overgehouden.
(let op de mooiste cakes ooit :-))