Senne weer naar de tandarts

Vandaag hadden we terug een afspraak, dit keer om een klein gaatje te vullen. Er kwamen weer eventjes traantjes aan te pas, bij de verdoving. En weer maar eens: grote paniek bij de tandarts. Ze zag het echt niet zitten :-) Op het einde zei ze zelfs dat ze blij was dat ze niets meer moest doen, want dat Senne alleen maar reageerde op hetgeen ik zei en niet op haar... Ik denk dan, ben je een pediatrisch tandarts of hoe zit dat? Iemand die daarvoor speciaal is opgeleid zou daar toch moeten tegenkunnen? En als je dan nog eens 230 dollar krijgt... (140 euro!)

Volgens mij worden al die kleine dutskes hier bij een tandingreep ALTIJD verdoofd en was het de eerste keer dat ze zoiets moest doen. Ik zeg dan: goeie ervaring opgedaan en nog eens bedankt!

Enfin, ikke toch blij met zo'n flinke zoon, hij heeft na de verdoving geen kik meer gegeven.

Hij is nu met z'n zussen naar zijn cadeautje aan het kijken: de Gringe, een leuke Kerstfilm (vermits men hier op sommige plaatsen Kerstmis in July viert...)!

En de tandarts? Die zal vannacht misschien wel een nachtmerrie hebben! Van kinderen die met stukken ijzer in hun mondje haar kabinet uitlopen... Al schreeuwend en gillend... En woedende moeders... En de gasinstallatie die net op dat moment breekt... En de boor die boort en boort en boort... En het waterkraantje dat openstaat... En overal geflits van fototoestellen...

Sorry, ik liet me even gaan :-)