Ijssteentjes

Vrijdag was ik nog eens in de stad. Verdorie, dat is toch een mooi stukske wereld!

Zaterdag en zondag stonden in het teken van reis-voorbereiding en studies (weerom geen kampeertrip, het zal voor volgend jaar zijn...). Filip is nog zwaar aan het blokken voor een examen en ik heb me zaterdag, weliswaar samen met de kinderen, op een ontmestings-actie van de kinderkamers gestort. Het was hoognodig. Het had ook wel iets te maken met het feit dat onze nieuwe huisbaas zondagmorgen op bezoek ging komen (het huis is pas verkocht), maar het kwam natuurlijk allemaal goed uit gezien ons vertrek volgende week. Ik kom niet graag thuis in een vuil huis, dus het moet allemaal piekfijn zijn bij ons vertrek. Nog een week en half alles op orde houden...
Zondagmorgen belde de huisbaas af... grrr! Maar goed, ik had toch een proper huis...
De kinderen waren het zwembad in gedoken, ze wilden echt geen uitstap doen en Filip zat te blokken. Een goed boek erbij en toch een geslaagde voormiddag. Rond een uur of drie sloeg het weer om, kregen we weer een serieus onweer te verwerken, deze keer met dikke hagelsteentjes (auto vlug binnen gezet) en voor de derde keer deze week een ondergelopen garage... Op zich allemaal niet zo erg, maar een aantal dingen zoals ons houten schoenenkastje, begint al te schimmelen en te rotten. We kunnen maar denken dat het allemaal goed is in het kader van rommel-opruiming.

Intussen is Luna thuis vandaag, ze is psychologisch ziek. Haar fantastische juf is al met vakantie vertrokken en komt niet meer terug. In haar plaats hebben ze ergens een kreng gevonden dat voor de laatste twee weken eventjes nieuwe regeltjes wil invoeren en alle kinderen wil heropvoeden... 't Is straf, Luna is acht maanden naar school gegaan, in een nieuw land, op een nieuwe school, in een andere taal en ze heeft geen traan gelaten. En nu, de voorbije drie dagen buikpijn, misselijk, de ene huilbui na de andere en 'ik wil niet meer naar school'... Morgen ga ik dat mens eens op haar plaats zetten!