Het is wel een leuk gezicht, al de kindjes in uniform. Maar ook wel moeilijk, als je je eigen kinderen moet zoeken... Persoonlijk vind ik het uniform-principe niet zo slecht, het vermindert pesten en discriminatie, iedereen heeft hetzelfde aan, heeft dezelfde boekentas, ... en het is zoveel gemakkelijker: geen discussies meer ’s morgens, geen gedoe over korte of lange broeken, rokjes of broeken, heerlijk! En ook de staartjes in het haar moeten met de juiste kleur rekjes, dus ook daar geen problemen meer.
Wat vinden jullie van het uniform? Is een uniform ‘terug in de tijd’ of ‘toch wel gemakkelijk voor ouders en kinderen en vooral ook belangrijk in de strijd tegen pesten en discriminatie?’ Laat het me weten, we zullen hier eens een debatje starten, se!
De kinderen die in deze school zitten, wonen meestal binnen een bepaald gebied rond de school. Dat betekent dat de school alle kinderen die in dat gebied wonen, moet aannemen, maar de andere kinderen kan en mag weigeren. Veel kindjes komen te voet naar school, alleen leerlingen van het 5de en 6de leerjaar mogen met de fiets komen. Zoals in de USA, zijn hier geen fietspaden voorzien, zoals bij ons, enkel voetpaden. Sommige kinderen komen met de schoolbus (een bus van de buslijn, die ’s morgens en ’s avonds wordt ingezet voor schoolkinderen). Deze school heeft geen schoolbus. Alle sportactiviteiten gaan immers door op de terreinen van de school zelf en voor excursies worden bussen van een maatschappij ingezet.
Vanaf 8u30 tot 9u15 staat er ook een gemachtigd opzichter voor de poort om de voetgangers en fietsers over te laten steken. Hij is weer van de partij van 2u45 tot 3u15. (Geweldig idee, he? ;-)). Uiteraard worden veel kinderen gebracht en gehaald met de wagen. Elke ouder weet waar je mag en kan parkeren in de straten rond de school. De straat voor de school is uitsluitend voorzien als ‘kiss and ride’ zone. Er is plaats voor 6 wagens om de kinderen af te zetten. Iedereen wacht rustig zijn beurt af, de kinderen worden netjes op de juiste plaats afgezet. ’s Avonds worden de kinderen begeleid naar een bepaalde plaats aan de overzijde van de straat (hier rijden ze allemaal aan de verkeerde kant van weg, remember?) en daar kunnen ouders hun kinderen dan ophalen. Er is plaats voor 4 wagens en iedereen schuift weer braafjes aan tot ze bij hun kinderen zijn. Het is een heel veilig en efficiënt systeem. Ik ben een grote voorstander van de ‘kiss and ride’ zone, omdat zoveel ouders hun kinderen toch met de wagen brengen en de onveilige verkeersituaties, die samen gaan met parkeren en vertrekken, uit de schoolstraat worden verbannen. Verbazend ook hoe gedisciplineerd de ouders hier zijn en hoe men met gemak 200 meter (!) verder gaat parkeren en de kinderen dan naar de school begeleidt. Een ander gevolg is dat het voor onze deur ’s morgens en ’s middags vrij druk is, wij wonen immers maar op 3 minuten stappen van de school. Onze kinderen kunnen makkelijk alleen naar school en naar huis, ze moeten nergens oversteken en het voetpad is veilig en ver genoeg van de straat. Maar voorlopig ga ik nog mee...
Onze kinderen doen het overigens uitstekend op school: ze zijn elke avond heel enthousiast en ze hebben telkens een leuke dag gehad. Rune schrijft al zoals de kinderen hier (hier wordt geen ‘script’ geleerd, maar letters die los van elkaar staan en een beetje lijken op dit lettertype) en ook met de wiskunde is ze al vlot mee. Met sommige Engelse wiskundetermen hebben we nog een beetje moeite en voor een goed dictee is het ook nog iets te vroeg. Rune is een perfectionist en ze ‘is niet graag gebuisd’ (houden zo, Rune...), dus dat is voor haar spanning en frustratie, maar ook dat zal wel beteren. Binnenkort staat er een ‘Spellathon’ op het programma. Dat is nog een beetje te hoog gegrepen, maar we gaan wel eens kijken. (Overigens nog een goeie tip voor een leuke geldactiviteit, voor het goede doel bv.. De kinderen moeten per klas een lijst woorden instuderen. Op de wedstrijd wordt gevraagd een woord te spellen. Ben je fout, dan lig je eruit. De kunst is uiteraard zoveel mogelijk woorden juist te spellen. Hier wordt een sponsering aan gehangen, familie, vrienden, buren, enz. kunnen geld inzetten op het kind en ‘raden’ hoeveel woorden er juist zullen worden gespeld. Naar het schijnt brengt het heel veel op...).
Rune is gisteren ook naar de bijles Engels gegaan en vond het belachelijk gemakkelijk, ik moest maar gaan zeggen dat ze het echt niet nodig heeft!!! Ik denk dat we toch nog even doorgaan...
Luna is maandag voor het eerst naar school gegaan en dinsdag had ze een uitnodiging voor een feestje op zak! Volgens haarzelf heeft ze al vriendinnen bij de vleet. Als ik haar met andere kinderen bezig zie, zegt ze niet veel, maar doet alles nog met gebaren, maar ze blijkt het toch goed te doen, vindt het leuk en leest elke avond Engelse boekjes. Het is nog letterlijk lezen wat er staat en wij proberen het een beetje te verbeteren, maar ze heeft er precies niet veel moeite mee. Goed zo, Luna!
En onze Senne doet het ook geweldig. Hij zal nooit antwoorden op de vraag: ‘wat heb je gedaan vandaag?’ maar af en toe komt er eens iets uit: letters schrijven, cijfers oefenen, knutselen, turnen en voetballen. Volgens hem is het leuk, heeft hij ook al veel vrienden (zijn meeste klasgenoten zijn jongens) en heeft hij een lieve juf (oef). Ik hoor niets negatiefs en volgens de juf doet hij ook goed mee.
Nog ter info: de kinderen van Kindergarten tot en met 3de leerjaar krijgen hier Italiaanse les en de kinderen vanaf het 4de leerjaar krijgen Frans! Dan zal Rune toch nog meekunnen in België en Luna en Senne zullen kunnen praten met de familie Holemans-Rigo!
Gisteren kreeg ik een telefoontje van de mama van één van Senne's klasgenootjes. Vanavond komen een aantal mama’s bij elkaar voor een gezellige babbel, een stuk pizza en een cola waarschijnlijk (:-( ik mis mijn Kriekskes!). Uiteraard vind ik dat een super idee, zo leer ik snel mensen kennen en kan ik ook nog een aantal dingen uitvissen... Morgen uitgebreid verslag.
Gisteren hebben we het jaarverslag 2006 van de school gekregen, een gedrukt boekje vol lijsten, grafiekjes en veel foto’s. Enkele cijfers:
661 studenten in 2006, in 27 klassen
1 directeur, 1 onderdirecteur, 4 assistenten, 4 adminstratieve krachten
27 leerkrachten en 3 taakleerkrachten
Inkomsten: 1302113$, uitgaven 1133397$
Voor de rest 10 pagina’s met verslagjes van alle activiteiten, gaande van kunstprojecten in de klassen tot sport- en muziekactiviteiten tussen scholen, de resultaten ervan en veel leerlingen die voor allerlei dingen gelauwerd worden. Ik denk dat dat voor de kinderen ook heel stimulerend werkt. Achteraan het boekje een A4 vol doelen voor de komende 2 jaren... indrukwekkend!
Ook gisteren in de boekentas van de kinderen: het weekverslag. Vorige week was er een ‘Public Speaking Competition’, waarin kinderen voor een groot publiek een spreekbeurt konden houden. Lijkt me ook super interessant! Binnen 2 weken is er Education Week, waar ouders ten allen tijde welkom zijn in de klas, om hun kinderen aan het werk te zien en te kijken naar de repetities van het schoolkoor (jawel!) en de schoolharmonie (ook!). Op vrijdag kan je de sportactiviteiten bijwonen (er is sport voor de kleinsten op woensdag, vanaf het 4de leerjaar op vrijdag, in een speciaal sportuniform).
Ik denk dat het een drukke week zal worden voor mij...
Ook weer in het weekverslag een uitgebreide lijst van kinderen die vermeld worden voor allerhande prestaties. En blijkbaar is er ook een systeem om awards te winnen, door goed gedrag en veel helpen en goed studeren, vermoed ik. De kinderen die vorig trimester een award hebben gewonnen, worden ook vermeld. Ik kan me voorstellen dat ook dat stimulerend werkt...
Volgende maand ga ik eens naar het Oudercomité, ik ben benieuwd.
En tenslotte: vandaag is het 26 graden, een stralende hemel en volop herfst...
En bloeien de bloemen hier nog volop!
Groetjes
Anne
