Zwijgen!

Ik las daarnet dit artikel in de Standaard, over zwijgen en eten in de refters van de Vlaamse scholen. Ik heb er toch ook een dubbel gevoel bij: enerzijds is chaos onvermijdelijk als je de kinderen allemaal maar laat roepen en vertellen en toch is de lunch inderdaad een tof moment om eens bij te kletsen... Ikzelf zou eerder kiezen voor het laatste, maar dan ga ik weer twijfelen en dan denk ik aan de situatie in de vroegere school van onze kinderen, waar ze na 10 minuten zwijgen en eten toch verondersteld werden gedaan te hebben met eten. En dan denk ik, die 10 minuutjes zwijgen is misschien niet zo erg. Daarna kunnen ze zich toch volledig laten gaan op de speelplaats... Alleen moesten de babbelaars rechtstaand eten en als laatste in de refter blijven en daar had ik dan wel moeite mee. Moeilijke zaak en een uitdaging om een creatieve oplossing te zoeken...

Hier eten de kinderen buiten, op de grond, onder het afdak, winter en zomer. Geen refters, geen tafels, geen banken. De regels zijn simpel: pak uw brooddoos uit uw boekentas, kies een vriend/vriendin en een plaatsje onder het afdak (het regent hier nogal veel), zet uzelf op de grond, eet en praat zoveel je wil, maar vooral blijven zitten. Na 10 minuten geeft de leerkracht met toezicht een seintje, dan staat iedereen recht, steekt zijn spullen weer weg en gaan ze spelen/wandelen of snoep/ijs halen in de canteen! Het heeft wel iets, alleen dat snoep mogen ze afschaffen...