Ziehier voor en na...
donderdag 31 juli 2008
Uw wagen, uw vrijheid
Inderdaad: hoe erg het ook moge klinken, maar in mijn geval is het toch wel waar.
Ik had namelijk het ongelofelijke genoegen om gedurende een hele maand gratis over Inn haar wagen te beschikken, terwijl zij in ons Belgenland vertoefde. Waarvoor uiteraard mijn hartelijkste dankbetuigingen! (valt op haar knieën en buigt nederig)
Het was vakantie en tijdens de tweede week en ook erna, ben ik met de kinderen een aantal uitstapjes kunnen gaan doen, die zonder wagen onbegonnen werk zijn (later meer).
Boodschappen doen zonder te moeten nadenken of het wel in de fietszakken kan, iemand opzoeken die meer dan 2 km verder woont, een uitstapje naar de mall, op een kwartier naar de orthodontist, het lijken misschien allemaal luxe voordelen, maar in dit land van heuvels, een totaal gebrek aan fietspaden en een verschrikkelijk openbaar vervoersnetwerk, is een auto bijna een must...
Ik weet dat ik niet scoor bij de milieuactivisten onder u, het zij zo. Ik heb genoten!
En uiteraard, goed opgevoed zijnde, gaven wij Inn haar wagen vorige zondag terug, properkes, zonder deuken, in prima conditie en met een 500-tal km meer op de teller...
Ik had namelijk het ongelofelijke genoegen om gedurende een hele maand gratis over Inn haar wagen te beschikken, terwijl zij in ons Belgenland vertoefde. Waarvoor uiteraard mijn hartelijkste dankbetuigingen! (valt op haar knieën en buigt nederig)
Het was vakantie en tijdens de tweede week en ook erna, ben ik met de kinderen een aantal uitstapjes kunnen gaan doen, die zonder wagen onbegonnen werk zijn (later meer).
Boodschappen doen zonder te moeten nadenken of het wel in de fietszakken kan, iemand opzoeken die meer dan 2 km verder woont, een uitstapje naar de mall, op een kwartier naar de orthodontist, het lijken misschien allemaal luxe voordelen, maar in dit land van heuvels, een totaal gebrek aan fietspaden en een verschrikkelijk openbaar vervoersnetwerk, is een auto bijna een must...
Ik weet dat ik niet scoor bij de milieuactivisten onder u, het zij zo. Ik heb genoten!
En uiteraard, goed opgevoed zijnde, gaven wij Inn haar wagen vorige zondag terug, properkes, zonder deuken, in prima conditie en met een 500-tal km meer op de teller...
woensdag 30 juli 2008
BM (3)
Maandag
Vandaag een vol programma, niet zo vermoeiend maar wel boeiend :-)
We begonnen de dag met een ritje op de Zig Zag Train. Een half uurtje rijden vanuit Katoomba, een reisje met de stoomtrein van zo'n 180 minuten. De stoomlocomief (op sommige dagen verandert hij in Thomas) trekt enkele oude treinstellen en legt een zig zag traject af: de trein rijdt een recht stuk naar beneden, stopt aan een station. Daar wordt de locomotief afgekoppel en langs een evenwijdig spoor naar de andere kant gebracht. De trein rijdt dan in de andere richting verder naar beneden. Dat wordt zo'n keer of vier herhaald tot de trein op het laagste punt is. Voor de kinderen was dit heel erg leuk: zij speelden het klaar om twee keer mee de stoomlocomotief in te duiken en die naar de andere kant van de trein te brengen. En ook leuk: ze mochten uit het raam hangen, behalve in de tunnels. Resultaat: roet op de snoet!
Dit is een leuke uitstap voor de kinderen, je moet alleen zorgen dat je niet naast een oversized familie gaat zitten, met twee jongens die anderhalf uur chips en zoetigheden eten en op hun DS spelen...
In de namiddag reden we door naar de Glow Worm Tunnel, nog een uur verder. En hier konden we onze 4x4 goed gebruiken...
De tunnel is een restant van een spoorweglijn die operatief was tussen 1906 en 1940, en die gebruikt werd om oliehoudende leisteen die uit de valei werd gewonnen, te vervoeren.
Duizenden glimwormen hebben de tunnel nu ingenomen. Hij is perfect voor hen: 400m lang, vochtig en vooral stekedonker. Doordat er een knik zit in de tunnel, kan er geen licht binnen. De tunnel ligt op een bush-wandeling en vanaf de parking moet je nog een half uur langs watervalletjes, kloven en beekjes voor je bij de tunnel komt. Je kan amper geloven dat dit ooit een spoorlijn is geweest: er is niets meer van te zien en de lijn is volledig overwoekerd. Zonder pillamp kan je hier niets komen doen: de tunnel heeft een erg oneffen vloer en in het donker zou je je enkels breken.
Als je tot in het midden bent gestapt, moeten alle lichten uit en na enkele minuten word je getrakteerd op een fantastisch schouwspel. Het lijkt wel een heldere sterrenhemel: overal zie je de kleine lichtjes verschijnen. We genoten een twintigtal minuutjes van dit prachtig natuurfenomeen en wandelden dan stilaan verder door de tunnel. De tocht gaat nog verder door een prachtig stukje regenwoud, tot aan de valei. Dan moet je terugkeren op je stappen.
Super en een echte aanrader!
's Avonds zijn Marilyn en Paul komen eten. Zij wonen in Blackheath, 10 minuutjes van Katoomba en we hadden hen uitgenodigd voor een eenvoudig maal. Het was ook voor de kinderen heel leuk om hen terug te onmoeten en we spraken af om de volgende dag ook samen iets te doen. Een leuke afsluiter van een leuke dag!
dinsdag 29 juli 2008
Orthodontist 5
Een update dringt zich op.
Nog steeds niets voor gevoelige kijkers!
Nog steeds niets voor gevoelige kijkers!
Juli 2008
Onze vriendelijke Egyptische orthodontist is gevlogen, maar een lieve Engelse dame heeft zijn plaats ingenomen in de praktijk en we zijn minstens even gelukkig bij haar.
Rune's mond is intussen 14 mm breder.
Sinds een maand of twee moeten we niet meer elke dag draaien.
Het gaat allemaal traag, heeeeel traag.
Maar zeker, zeker?
Onze vriendelijke Egyptische orthodontist is gevlogen, maar een lieve Engelse dame heeft zijn plaats ingenomen in de praktijk en we zijn minstens even gelukkig bij haar.
Rune's mond is intussen 14 mm breder.
Sinds een maand of twee moeten we niet meer elke dag draaien.
Het gaat allemaal traag, heeeeel traag.
Maar zeker, zeker?
Luna:
Sinds twee weken geleden is ook zij begonnen aan het hele proces van rekjes en sinds vorige maandag zit er ook een draai-tuig in haar mond. Bij Luna moeten we draaien tot we 15 mm meer plaats hebben, want ook bij haar geraken al haar tanden er niet vanzelf in.
Vroeg beginnen was de boodschap.
Het is alleen heel moeilijk voor haar om te eten en ook om te spreken (probeer maar eens, met zo'n ding onder je gehemelte). En dat kleeft er net niet tegen, d.w.z. dat er altijd eten tussen je gehemelte en de expander kruipt en soms heeft zelfs onze geroutineerde Rune daar nog last van.
Chapeau, zeg ik!
Sinds twee weken geleden is ook zij begonnen aan het hele proces van rekjes en sinds vorige maandag zit er ook een draai-tuig in haar mond. Bij Luna moeten we draaien tot we 15 mm meer plaats hebben, want ook bij haar geraken al haar tanden er niet vanzelf in.
Vroeg beginnen was de boodschap.
Het is alleen heel moeilijk voor haar om te eten en ook om te spreken (probeer maar eens, met zo'n ding onder je gehemelte). En dat kleeft er net niet tegen, d.w.z. dat er altijd eten tussen je gehemelte en de expander kruipt en soms heeft zelfs onze geroutineerde Rune daar nog last van.
Chapeau, zeg ik!
donderdag 24 juli 2008
Rune's verslag over haar kamp
Mijn uitstappen waren heel erg leuk, hier is hoe het ging:Ik ben maandag morgen aan gekomen in het school en daar stonden twee eerste klasse bussen te wachten om ons op te pikken 1 dubbel dekker en 1 gewone.
Ik mocht op de dubbel dekker bus. super leuk want ik word bus ziek en daarom mocht ik helemaal vanvoor!!!
Dan was het twee uur rijden tot Sublime Point (onze picknick stop) en dan was het nog eens twee uur en een half rijden tot Berry!
Toen we aan kwamen (een hele opluchting voor iemand die ziek wordt in de bus) mochten we al direct met ons eerste activiteit beginnen (kanoën) echt leuk hoor! Gelukkig zijn we niet omgekanteld want we zaten met 3 in een kano en ik zat met 1 jongen en mijn tweede beste vriendin Jessica. Daarna moesten we onze koffers uitpakken en naar de eet zaal gaan om te eten. Daarna was het tijd om even te buiten spelen en te doen wat je wou en daarna mochten we in onze kamers nog wat brieven schrijven of in onze dagboek schrijven of je weet wel wat rustigs doen...
De volgende morgen moesten we om zeven uur op staan en moesten we direct naar de badkamer ons gezicht met een washandje verfrissen en dan moesten de medicijn kinderen naar beneden voor hun medicijn, de rest mocht nog wat wakker worden! Dan ook wij naar de eetzaal voor ontbijt (spek met eieren). MmMmMm!!!!!
Dan onze voormiddag activiteit: the mega schommel die zag er zo uit:
(Foto volgt nog)
Dan terug naar de eetzaal voor middageten: een ' wrap '.
Wel niet slecht...pikant!
We hadden bij elke activiteit een emmer fruit mee dus honger hadden we nooit!
dan onze namiddag activiteit: het touw parcour, er was wel erg veel wind maar het ging wel...met moeite!
Er was gelukkig niemand afgevallen maar wel een paar kindjes er vroeger afgegaan van de schrik!
Dan terug naar de eetzaal voor avond eten...groentjes met vis. Lekker zeg!
Dan naar boven, onze tanden poetsen en nog vijf minuutjes lezen of wat dan ook en dan lichtjes uit!
Dat was het dan voor dinsdag...
Woensdag morgen kwam 1 van de juffen ons wakker maken om 7:00.
Iedereen in mijn kamertje sliep nog behalve ik.
We moesten opstaan onze gezichtjes gaan wassen en de kindjes die medicijn moesten nemen moesten dan al naar beneden de rest mocht hun nog wat wakker laten worden door wat in de badkamers met water te spelen.
(maar als je smoste moest je het zelf weer opkuisen anders geen ontbijt!)
Iedereen zei dat de leiders daar streng waren maar dat vond ik helemaal niet hoor!
(integendeel, ze waren zelfs liever!) Dan na het ontbijt was het het voormiddag activiteit: muur klimmen. Dat was erg leuk maar ik ben niet helemaal tot de top kunnen klimmen want het waren stukken echte baksteen in de plaats van die plastieken handvatjes. Daarna was het weeral middag, de dagen vlogen daar echt voorbij! Ze gingen zoals een sneltrein! Na het middageten (een broodje) ons namiddag activiteit: vloten bouwen! echt leuk!!!! Der was ook iets heel grappig gebeurd! Er was een vlot dat hete: The_Crap_Machine (het rot machine) en dat dreef, en dan was er de: super_cool_delited_machine (het_super_coole_deluxe_machine) en dat zonk. Dat was echt heel grappig! Ik en mijn vriendinnen lagen plat van het lachen! Dan moesten we terug naar de eetzaal voor ons avondeten (boontjes met vlees) daarna onze tanden gaan poetsen een doushe nemen en naar bed! De volgende morgen werden we wakker gemaakt door de strengste juf...
(ik dacht al in mijn eigen amai dit wordt niet mijne beste dag!) Dan naar beneden die kinderen die medicein moesten hebben en de rest mocht vandaag niet met water spelen, vraag mij niet waarom want ik weet het niet! Wij moesten een stoel pakken en wachten tot de kok klaar was met het eten. Echt niet leuk, kei saai, stom, en we moesten nog stil zijn ook! Dan nadat we eindelijk hadden gegeten (hashbrowns met een toastje) en hashbrowns zijn dan een soort aardappel he, mochten we een parcour doen met alle groepen in plaats van onze dag-groepen en dat was dan ook kei stom, zoals ik al zei het was echt een rot dag, en dan was iedereen kei hongerig ook! Dan eindelijk ons middag eten, een rode-kool slaatje, ik had nadat ik dat had gezien al lang geen honger meer---(bah!!!!!!) en dan heb ik maar een droge boterham gevraagd! Dan ons namiddag activiteit: koken op een vuurtje, we hadden brood gemaakt, wel lekker-----(heeeeeeeel lekker dus...!!!) En daarna moesten we terug naar de gebouwen en naar de eet zaal voor avond eten. Dan naar de hal voor een fuif, want donderdag was het fuif dag hadden de juffen gezegd. maar of dat het een echte fuif was weet ik niet zo zeker. het was meer dansles! Een van de leiders was ons dansjes aan het leren! Ik noem dat echt GEEN fuif hoor! Dan was het naar bed nog een minuutje om onze tanden te gaan poetsen en dan moesten de lichten al uit, het was dan ook wel al 11 uur! De volgende morgen was het de laatste morgen, jammer, dacht ik in mijn eigen! De dagen vlogen echt voorbij. Ikke direct naar de eetzaal met mijn vriendinnen want we waren echt benieuwd naar wat het eten voor de laatste dag zou zijn en raad eens... Restjes!!!!! Bah!!! Wij (ik en mijn klasmaatjes) vonden dat wel helemaal niet leuk hoor! Ik bedoel voor de laatste dag eet je toch geen restjes je eet toch iets lekkers de laatste dag, niet?! Dan om elf uur vertrekkte de bus al dus iedereen kei hard haasten naar de laatste activiteit en bij ons was dat boogschieten! Dat was mijn allerliefste activiteit! Maar dan was er daar echt iets niet leuk gebeurd! Ik had in het midden van het midden in een wedstrijd op het bord geschoten maar mijn pijl was er terug uit gevallen dus zei de leider dat het niet telde! Dat was echt niet eerlijk! Dan moesten we ons haasten met onze valiezen naar de bus en op de bus springen we waren terug naar Sublime Point gereden om daar ons middageten te hebben (een broodje) dan terug naar het school eens dat we daar waren was het rond 4 uur. Ik was heel blij om terug thuis te zijn! En dat was het Berry kamp dan! Het was het leukste kamp dat ik ooit naartoe ben geweest tot nu toe! Dus ja...
Rune
Luna's verslag over de klasuitstap
National Maritime Museum
First we went on the bus, then we drove all the way to the National Maritime Museum. When we were there we ate our recces. Then we went on the Endeavour, and it is like a pirate ship and the captain was could captain Cook. After all that we went in the museum and there were lots of fun things but the best thing I saw was the anker and it is bigger then our kitchen and our kitchen is 3.44m, so the anker is realy big. After that we ate our lunch and I sat with Sophie, Lachlan and Darren and they are all my friends. When Lachlan put his drink in the bin there came a bird in front of him and Lachlan tried to push it away and his drink fell out of his hands and when it fell on the ground it bounsed up and fell in the water. Then we went on the war ship and it was realy fun. Then we went back on the bus and I sat at the front because I got sick!
IT WAS FUN!
Luna
(Exact overgenomen van haar geschreven tekst)
Hoera
Jef
wordt vandaag 2 jaar!
Proficiat aan Jef, de broers, mama en papa.
Dikke kussen van ons allemaal!
Proficiat aan Jef, de broers, mama en papa.
Dikke kussen van ons allemaal!
woensdag 23 juli 2008
BM (2)
En nu terug over interessantere dingen: onze vakantie bijvoorbeeld.
Dag 2, daar waren we zeker?
Die begon met boodschapjes doen, we moesten immers voedsel voor een week inslaan en daarvoor moesten we naar Katoomba, 2 km verder.
In de namiddag begon de vakantie dan officieel met een geweldige wandeling.
Even wat uitleg: De Blue Mountains zijn eigenlijk geen mountains, maar de streek wordt doorgesneden door enkele canyons. Groene canyons en dat maakt ze heel speciaal. Hier staan Gum trees (Eucalyptus), er is regenwoud en heel divers leven. Hier kan je dagen doorwandelen zonder een mens tegen te komen. Er zijn uitgestippelde wandelingen, heel veel activiteiten en toeristische plekjes, maar de echte avonturiers dalen af in de dieptes en grotten en waden door koude riviertjes, op zoek naar nieuwe plekjes.
Ergens in een van de vele canyons, slechts enkele mensen weten waar precies, werden in 1994 bomen ontdekt waarvan men dacht dat ze uitgestorven waren. Tot dan had men enkel fossielen gevonden uit de tijd van de dino's, maar opeens stonden daar zowat 100 bomen live te groeien. De Wollemi Pines zijn intussen zo beschermd dat enorme boetes gelden voor vernietigers en er worden extreme maatregelen genomen om ze te beschermen. Er moeten o.a. speciale kleren en handschoenen gedragen worden door de onderzoekers. De Blue Mountains zijn zo uitgestrekt dat zelfs vandaag delen ervan nog nooit zijn bewandeld of bezocht. Er zijn rivieren, watervallen, grotten en uitzichten. In dit stukje Australie zou ik zelf gerust enkele maanden kunnen blijven.
Terug naar de wandeling. Jammer genoeg was een van de bruggen op de weg afgesloten wegens heel-erg-gevaarlijk en met-gaten en moesten we onverrichter zake weer terugkeren op onze stappen. Maar er was, tot groot jolijt van de kinderen, nog een afslagje naar een andere wandeling en die moesten we natuurlijk ook doen! Gelukkig, want de zichten die we kregen op deze eerste dag waren meteen onbeschrijfelijk. Het was ook heerlijk weer, rond 10 graden, maar het zonnetje scheen en meer moet dat niet zijn.
Rond een uur of 5 kregen we daarbovenop nog een fantastische zonsondergang cadeau.
Enige nadeel: 2 hoogtevrees-lijders en 1 springbokje in de familie. Slechte combinatie!!!
Dag 2, daar waren we zeker?
Die begon met boodschapjes doen, we moesten immers voedsel voor een week inslaan en daarvoor moesten we naar Katoomba, 2 km verder.
In de namiddag begon de vakantie dan officieel met een geweldige wandeling.
Even wat uitleg: De Blue Mountains zijn eigenlijk geen mountains, maar de streek wordt doorgesneden door enkele canyons. Groene canyons en dat maakt ze heel speciaal. Hier staan Gum trees (Eucalyptus), er is regenwoud en heel divers leven. Hier kan je dagen doorwandelen zonder een mens tegen te komen. Er zijn uitgestippelde wandelingen, heel veel activiteiten en toeristische plekjes, maar de echte avonturiers dalen af in de dieptes en grotten en waden door koude riviertjes, op zoek naar nieuwe plekjes.
Ergens in een van de vele canyons, slechts enkele mensen weten waar precies, werden in 1994 bomen ontdekt waarvan men dacht dat ze uitgestorven waren. Tot dan had men enkel fossielen gevonden uit de tijd van de dino's, maar opeens stonden daar zowat 100 bomen live te groeien. De Wollemi Pines zijn intussen zo beschermd dat enorme boetes gelden voor vernietigers en er worden extreme maatregelen genomen om ze te beschermen. Er moeten o.a. speciale kleren en handschoenen gedragen worden door de onderzoekers. De Blue Mountains zijn zo uitgestrekt dat zelfs vandaag delen ervan nog nooit zijn bewandeld of bezocht. Er zijn rivieren, watervallen, grotten en uitzichten. In dit stukje Australie zou ik zelf gerust enkele maanden kunnen blijven.
Terug naar de wandeling. Jammer genoeg was een van de bruggen op de weg afgesloten wegens heel-erg-gevaarlijk en met-gaten en moesten we onverrichter zake weer terugkeren op onze stappen. Maar er was, tot groot jolijt van de kinderen, nog een afslagje naar een andere wandeling en die moesten we natuurlijk ook doen! Gelukkig, want de zichten die we kregen op deze eerste dag waren meteen onbeschrijfelijk. Het was ook heerlijk weer, rond 10 graden, maar het zonnetje scheen en meer moet dat niet zijn.
Rond een uur of 5 kregen we daarbovenop nog een fantastische zonsondergang cadeau.
Enige nadeel: 2 hoogtevrees-lijders en 1 springbokje in de familie. Slechte combinatie!!!
WYD08: een feest voor alle pelgrims
De cijfers:125000 internationale bezoekers op 1 week.
170 landen vertegenwoordigd.
1 Harbour Bridge bewandeld door 180000 wandelaars.
150000 mensen die samen buiten overnachten.
Ongeveer 400000 mensen die samen een misviering bijwonen en allemaal een hostie krijgen op een half uur.
26 kardinaals, 420 bisschoppen en 3000 priesters naast de Paus om te helpen.
1 formeel excuus van de Paus ivm sexueel misbruik door priesters.
130 gevallen van griep.
1 beroofde pelgrim.
3 jaar wachten tot de volgende keer.
woensdag 16 juli 2008
WYD08: condooms!
Oef, er mogen terug condooms uitgedeeld worden!
Ongelooflijk, maar waar: er waren de vorige weken speciale wetten ingevoerd hier in Sydney, zodat mensen die protesteerden tegen de Paus en zijn Goddelijke Uitspraken, tot 5000 dollar boete zouden moeten betalen, indien ze de pelgrims zouden 'ambeteren' met hun protest. De 'annoyance'-wet werd gelukkig gisteren door een rechter teniet gedaan. Maar de politie heeft nog steeds het recht om mensen van de straat te plukken, die volgens hen 'vervelend zijn tegen de pelgrims'. Meteen na de uitspraak werden er terug naar hartelust condooms verspreid op straat.
Straffe toeren allemaal, vind ik. Net zoals die half miljoen mensen die zoveel geld betalen voor een ticket, hun ecologische voetstap enorm vergroten, kostbare vakantie verspelen en een stad innemen voor HEM... En ik heb hier een beschrijving gezien van het meubilair dat Mijnheer eiste om op te zitten. Zijn Stoel bijvoorbeeld, bestaat uit verschillende soorten regenwoud-hout uit alle delen van Australie, speciaal gemaakt voor deze gelegenheid. Eigenlijk ben ik benieuwd wat daar volgende week mee gaat gebeuren...
Als het nu toch allemaal voor een GOED doel was...
Ongelooflijk, maar waar: er waren de vorige weken speciale wetten ingevoerd hier in Sydney, zodat mensen die protesteerden tegen de Paus en zijn Goddelijke Uitspraken, tot 5000 dollar boete zouden moeten betalen, indien ze de pelgrims zouden 'ambeteren' met hun protest. De 'annoyance'-wet werd gelukkig gisteren door een rechter teniet gedaan. Maar de politie heeft nog steeds het recht om mensen van de straat te plukken, die volgens hen 'vervelend zijn tegen de pelgrims'. Meteen na de uitspraak werden er terug naar hartelust condooms verspreid op straat.
Straffe toeren allemaal, vind ik. Net zoals die half miljoen mensen die zoveel geld betalen voor een ticket, hun ecologische voetstap enorm vergroten, kostbare vakantie verspelen en een stad innemen voor HEM... En ik heb hier een beschrijving gezien van het meubilair dat Mijnheer eiste om op te zitten. Zijn Stoel bijvoorbeeld, bestaat uit verschillende soorten regenwoud-hout uit alle delen van Australie, speciaal gemaakt voor deze gelegenheid. Eigenlijk ben ik benieuwd wat daar volgende week mee gaat gebeuren...
Als het nu toch allemaal voor een GOED doel was...
dinsdag 15 juli 2008
WYD08
Intussen loopt de stad hier letterlijk vol... met jonge mensen!World Youth Day begint vandaag en er worden 125.000 internationale bezoekers verwacht, meer dan tijdens de Olympische Spelen in 2000.
Veel van die mensen slapen bij Sydneysiders thuis, velen slapen in parochiezalen, kerken of jeugdcentra, anderen slapen buiten onder de sterrenhemel. Gedurende de week nemen de pelgrims deel aan allerhande activiteiten en catechese-sessies. Maar allemaal komen ze eigenlijk om de Paus te zien, die donderdag, zoals Sinterklaas een beetje, officieel met de boot arriveert in de stad. Hij is al in Sydney, maar rust nu wat uit van de reis en voor de hectische week en elke dag krijgen we een verslagje op TV van zijn activiteiten. Zaterdagavond vindt een viering met de Paus plaats en een slaap-onder-de-sterren-nacht voor de pelgrims. Zondag wordt de week afgesloten met een misviering, die de Paus zal opdragen in Randwick voor ongeveer 500.000 (een half miljoen!) mensen.
De hele stad staat in rep en roer: straten zijn afgesloten, er is enorm veel security op straat en uiteraard zie je overal jonge mensen met het logo op hun kleren of rugzak, die zingen en dansen en blij zijn. Het heeft wel iets, maar er tussen gaan staan, dat is te veel voor Korneel. Ik hou niet meer van grote menigten, van niets zien en mee te moeten met de hoop. Ik zal wel van hieruit kijken, de TV-helicopter brengt ongetwijfeld een goed verslag. En ik later hopelijk hier ook.
BM (1)
Dag 1. Vertrek naar Leura.
Zoals altijd loopt ons vertrek altijd een beetje uit: het was al na 13u voor we de deur uit waren. Maar ik wilde dan ook dat Rune wat uitsliep na haar kamp, Filip zijne congé was net begonnen, en dus het mocht allemaal wat rustiger. Om 15u stonden we voor de deur van ons huizeke. In een doodlopend straatje, laatste huis, zicht op een stukje van de canyon en kort bij alles bij. Geweldig! Maar wel een beetje koud: er waren al in dagen geen bezoekers geweest, het warm water stond af en verwarming is er niet. Ik schat dat binnen zo'n 8 graden was. We moesten dus wachten op het hout: er werd 125 kg geleverd, waar we het moesten mee doen voor de week. Gelukkig hadden we nog een mobiele olieradiator mee en dat hebben we ook goed kunnen gebruiken. Tegen 17u werd het een beetje warmer in huis, waren we uitgepakt en konden we nog wat boodschapjes gaan doen. 's Avonds nog een leuk spelletje gespeeld en in een koud bedje gekropen, klaar voor een leuke week.
Zoals altijd loopt ons vertrek altijd een beetje uit: het was al na 13u voor we de deur uit waren. Maar ik wilde dan ook dat Rune wat uitsliep na haar kamp, Filip zijne congé was net begonnen, en dus het mocht allemaal wat rustiger. Om 15u stonden we voor de deur van ons huizeke. In een doodlopend straatje, laatste huis, zicht op een stukje van de canyon en kort bij alles bij. Geweldig! Maar wel een beetje koud: er waren al in dagen geen bezoekers geweest, het warm water stond af en verwarming is er niet. Ik schat dat binnen zo'n 8 graden was. We moesten dus wachten op het hout: er werd 125 kg geleverd, waar we het moesten mee doen voor de week. Gelukkig hadden we nog een mobiele olieradiator mee en dat hebben we ook goed kunnen gebruiken. Tegen 17u werd het een beetje warmer in huis, waren we uitgepakt en konden we nog wat boodschapjes gaan doen. 's Avonds nog een leuk spelletje gespeeld en in een koud bedje gekropen, klaar voor een leuke week.
maandag 14 juli 2008
BHV
Vermits het morgen D-day is voor 'onzen Yves', hierbij nog eens een kleine toelichting.
Ik heb er persoonlijk ook wat aan gehad, namelijk :-)
SlideShare Link
Ik heb er persoonlijk ook wat aan gehad, namelijk :-)
SlideShare Link
Vakantie
Welaan, hier zijn we weer.
We hebben intussen een fris weekje bergen achter de rug. We hebben genoten van de Blue Mountains en ik ben nu helemaal verliefd op het stukje natuur. Het verslag zal ergens de komende dagen hier verschijnen.
Ter compensatie van de week in de kou (het was de laatste dagen licht aan het sneeuwen en het was er ongeveer 3 graden), spelen de kinderen vandaag Hawaii, inclusief exotische drankjes en jawel, het zwembad! De drie zotjes zijn zelfs even gaan zwemmen. Kijk naar de temperatuur van het water!
Buiten is het wel een heerlijke 21 graden en dat blijft de komende vakantiedagen zo. Nog!
We hebben intussen een fris weekje bergen achter de rug. We hebben genoten van de Blue Mountains en ik ben nu helemaal verliefd op het stukje natuur. Het verslag zal ergens de komende dagen hier verschijnen.
Ter compensatie van de week in de kou (het was de laatste dagen licht aan het sneeuwen en het was er ongeveer 3 graden), spelen de kinderen vandaag Hawaii, inclusief exotische drankjes en jawel, het zwembad! De drie zotjes zijn zelfs even gaan zwemmen. Kijk naar de temperatuur van het water!
Buiten is het wel een heerlijke 21 graden en dat blijft de komende vakantiedagen zo. Nog!
dinsdag 8 juli 2008
Zondag
Inpakdag. Rune moest alles nog inpakken voor haar grote trip.
Maandagochtend om 7u vertrok ze immers op kamp met 102 andere Year 5 kinderen.
Ik denk dat ik haar wel een beetje heb verwend, want ik had alles in aparte zakjes per dag gedaan, zodat ze alles maar gewoon uit de valies moest nemen en aandoen. Uiteraard moest alles ook goed getekend worden: elke sok, elke slip, elke T-shirt en elke schoen. Ze was voorzien van reisziekte-pilletjes, deo en bodymilk (!). Een dikke valies, maar waarschijnlijk waren al die kleren wel nodig, vermits ze een sport en recreatiekamp gingen doen. Kanovaren, rappels doen, ...
Ik zal vragen of ze zelf het verslag doet binnen enkele dagen.
Na al dat inpakgeweld hadden we weer behoefte aan wat frisse lucht en we besloten toch nog eens op zoek te gaan naar walvissen. Nu is het beste moment, als ze terugkeren, later op het jaar, blijven ze verder weg van de kust en kan je ze nog moeilijk zien vanop land. We reden terug naar het Zuiden van Botany Bay en vermits het stralend weer was, konden we echt ver kijken. En inderdaad, we hadden deze keer meer geluk: we konden duidelijk enkele Humpback-walvissen zien. 't Is wel ver en soms zie je alleen het water omhoogspuiten, maar toch is het elke keer een goed gevoel. Je weet dat er walvissen zwemmen en je bent daar maar enkele honderden meters van verwijderd. WALVISSEN!!!
Dat is toch super? En wij mogen dat meemaken, gelukzakken dat we zijn...
(En dan proberen we de idee te verjagen dat er nog altijd op deze prachtige dieren wordt gejaagd). We breiden er nog een wandelingetje op de rotsen aan en stilaan begon de zon zich te verplaatsen naar het andere deel van onze bol. Prachtig...
Maandagochtend om 7u vertrok ze immers op kamp met 102 andere Year 5 kinderen.
Ik denk dat ik haar wel een beetje heb verwend, want ik had alles in aparte zakjes per dag gedaan, zodat ze alles maar gewoon uit de valies moest nemen en aandoen. Uiteraard moest alles ook goed getekend worden: elke sok, elke slip, elke T-shirt en elke schoen. Ze was voorzien van reisziekte-pilletjes, deo en bodymilk (!). Een dikke valies, maar waarschijnlijk waren al die kleren wel nodig, vermits ze een sport en recreatiekamp gingen doen. Kanovaren, rappels doen, ...
Ik zal vragen of ze zelf het verslag doet binnen enkele dagen.
Na al dat inpakgeweld hadden we weer behoefte aan wat frisse lucht en we besloten toch nog eens op zoek te gaan naar walvissen. Nu is het beste moment, als ze terugkeren, later op het jaar, blijven ze verder weg van de kust en kan je ze nog moeilijk zien vanop land. We reden terug naar het Zuiden van Botany Bay en vermits het stralend weer was, konden we echt ver kijken. En inderdaad, we hadden deze keer meer geluk: we konden duidelijk enkele Humpback-walvissen zien. 't Is wel ver en soms zie je alleen het water omhoogspuiten, maar toch is het elke keer een goed gevoel. Je weet dat er walvissen zwemmen en je bent daar maar enkele honderden meters van verwijderd. WALVISSEN!!!
Dat is toch super? En wij mogen dat meemaken, gelukzakken dat we zijn...
(En dan proberen we de idee te verjagen dat er nog altijd op deze prachtige dieren wordt gejaagd). We breiden er nog een wandelingetje op de rotsen aan en stilaan begon de zon zich te verplaatsen naar het andere deel van onze bol. Prachtig...
zondag 6 juli 2008
Zaterdag (3)
Weer een mijlpaal: voor het eerst werden we uitgenodigd door een Australisch koppel, voor een diner bij hen thuis.
We kennen Geoff en Kathy omdat hun oudste dochter Jessica heel erg goed bevriend is met Rune, twee handen op 1 buik! En Thomas, hun zoon, zit bij Luna in de klas. We mochten iedereen meebrengen. Het werd een gezellige en late avond, de wijn stroomde in overvloed en iedereen was gelukkig. Intussen hebben wij ook de 'huur' van een vakantiehuisje in de Blue Mountains van hen overgenomen, daar mogen wij dus binnenkort gaan genieten van een winters weekje in de bergen.
We kijken er al naar uit!
We kennen Geoff en Kathy omdat hun oudste dochter Jessica heel erg goed bevriend is met Rune, twee handen op 1 buik! En Thomas, hun zoon, zit bij Luna in de klas. We mochten iedereen meebrengen. Het werd een gezellige en late avond, de wijn stroomde in overvloed en iedereen was gelukkig. Intussen hebben wij ook de 'huur' van een vakantiehuisje in de Blue Mountains van hen overgenomen, daar mogen wij dus binnenkort gaan genieten van een winters weekje in de bergen.
We kijken er al naar uit!
zaterdag 5 juli 2008
Hoe komt het...
Dat de parkeerplaatsen altijd voor mijn neus ingenomen worden door mensen die na mij de parking in zijn gereden? Onnozel word ik er van! En zeker als ik weinig tijd heb...
Met Filip in de auto heb ik nochtans altijd geluk, maar alleen ... grrrrrr.
Met Filip in de auto heb ik nochtans altijd geluk, maar alleen ... grrrrrr.
En daar gingen ze...
Maandagmorgen, stipt om 7 uur vertrok de bus!
Naar Berry.
En 5 dagen later en een hele hoop leuke avonturen rijker, waren ze weer terug!
Het verslag van Rune zelf volgt later.
Naar Berry.
En 5 dagen later en een hele hoop leuke avonturen rijker, waren ze weer terug!
Het verslag van Rune zelf volgt later.
Abonneren op:
Posts (Atom)
