Dag 24: Mitchell Falls

De volgende morgen beginnen we aan de wandeling: 8,6 km heen en terug naar de Mitchell Falls. Dit zou een van de hoogtepunten van de reis moeten zijn. Vooral de wetenschap dat echt niet iedereen hier geraakt, maakt het wat speciaal. We zijn hier ook bijna aan de bovenkant van Australië, veel hoger kan je hier niet geraken met de auto.
We hebben een hele dag en doen alles dus op het gemak: we passeren Little Mertens Falls, Big Mertens Falls, allebei goed voor een zwempartijtje (het is tenslotte ook heel erg warm) en gaan nog op zoek naar Aboriginal Rock art. Eens boven zijn we zo verhit dat we ons wel een uur vermaken bij een kleine waterval. Dit water stort een goeie 50 m later in vier stappen 180 meter naar beneden. Het is goede pret en het water is heerlijk warm. Hierboven zitten ook geen grote groene bijtbeesten en dat stelt wel gerust. Beneden wonen de beesten wel, ze komen helemaal van aan de kust de rivier op gezwommen en verblijven daar.
Na onze zwempartij maken we de wandeling af en gaan de waterval bewonderen. Indrukwekkend, het moet gezegd.
Voor de iets minder moedige wandelaars is er een helikopter service. 3 grote helikopters vliegen de hele dag af en aan. Eigenlijk is het een lucht taxi die je op 6 minuten terug beneden afzet. Bonus is natuurlijk een fantastisch zicht op de Mitchell Falls. Maar de taxi blijkt heel erg duur te zijn en we wandelen rustig 4,3 km terug naar beneden. Onze Sydney-buren zijn er ook nog en zo kunnen we een mooie dag weer gezellig afsluiten rond het kampvuur.