Dag 26: Drysdale-Mount Elisabeth

In ons Kimberley boek stond nog een andere foto van prachtige rock art. Die kan je enkel bewonderen als je een wandeling maakt in een bepaalde gorge, die je alleen kan bereiken via Mount Elisabeth Station. We hadden besloten die te doen vandaag. Het was niet zo ver rijden en we zouden de wandeling zeker nog vandaag kunnen doen en eventueel zelfs nadien verder rijden.

We hadden bijna ingepakt en Filip ging nog naar de WC. En daar botste hij op Guy. Guy en Sue waren we op onze reis in januari tegengekomen. We stonden toen samen op de camping aan Mount Kozciousco. De kinderen waren toen verbroederd met de hunne en we hadden samen de rivier afgevaren op onze luchtmatrassen. Het werd toen ook een super leuke avond. Het was dag 6 van hun jaarreis door OZ en we hadden toen halvelings geopperd om elkaar ergens in de Kimberly te ontmoeten, hoewel deze reis allesbehalve vast stond. We hebben al die tijd hun blog gevolgd, maar hadden nooit afgesproken. Het zat nu wel in ons hoofd dat zij ergens in de buurt moesten zijn, maar vermits er in heel de Kimberly geen ontvangst is, konden we hen niet bereiken. En wat een toeval: hier waren ze, op dezelfde plek als wij. Jammer genoeg hadden we hen gisterenmiddag niet gezien... Het was een tof weerzien, soms voel je meteen als het klikt. We besloten nog iets te gaan drinken en zo toch even onze verhalen te delen. Zij hadden al een aantal griezelige dingen meegemaakt. Hun zoontje van 4 was recent van de pier in Derby gevallen: 12 m naar beneden in wild water vol haaien en krokodillen. De papa was erachter gesprongen en een bootje in de buurt had hen uit het water kunnen halen. Hun dochters waren op een bepaalde moment bedreigd door een krokodil, toen ze krabben aan het zoeken waren in de modder. En helemaal in het begin was hun wagen, samen met de caravan omvergeblazen door een passerende road train op de Nullabor in het Zuiden. Auto volledig stuk, caravan beschadigd en een maand vastgezeten in Kalgoorlie. Maar de leuke verhalen waren nog veel talrijker en ze hadden zich al prima vermaakt.Zij gingen de andere richting uit, naar het Oosten en gaan nog door tot het eind van het jaar. Leuk!

Wij kwamen aan in Mount Elisabeth tegen de middag. Daar bleek dat je de wandeling best in de voormiddag doet, vermits de weg naar de gorge een zware 10 km is en je daar een uur over doet met de wagen. Dan moet je nog even wandelen. We besloten te blijven. In de namiddag trokken we naar een andere gorge in de buurt waar je leuk kan zwemmen en relaxen.