Dag 33: Cape Leveque

We laten de tenten vandaag staan en rijden Noordelijk. We bezoeken het dorpje Lombadina, ook een aboriginal comunity. Om hier te zijn moet je een permit hebben. Die kan je krijgen in de office in het centrum van het dorp. We bezoeken een art centrum, de kerk en de bakker, waar we een heerlijk versgebakken brood kopen. Dan rijden we het strand op en vinden op hete spierwitte zand ontelbare mooie schelpen. Het water is zo helder dat je kan denken dat het uit de kraan komt.

We rijden verder en komen aan in Cape Leveque ofte Cape Kooljaman. Ook hier moet je een dagpas kopen. We lunchen met zicht op zee, onder een shelter. Je kan deze ook huren om te kamperen, maar dan moet je goed (zeg een aantal maanden) op voorhand boeken (voor iedereen die na ons komt). Het is wel echt de moeite waard. Iedereen gaat eens zwemmen en we doen een kleine wandeling.

Dan rijden we naar One Arm Point, nog eens 30 km verder. Hier is een hatchery, een viskwekerij die je kan bezoeken en waar tours worden gegeven. We zijn op tijd en wandelen van tank naar tank en krijgen info over de leuke beesten die de zeeen hier bevolken. Al een leuke voorproever voor Ningaloo Reef.

Nadien rijden we weer terug naar Cape Leveque, maken een prachtige wandeling naar het uiterste puntje van de cape en genieten daar van een fantastische zonsondergang.

Bij het terugrijden merken we dat Senne een van zijn nieuwe (goede Teva-) sandalen mist. Vermits hij het liefst zonder schoenen loopt en alles hier zanderig is, loopt hij al enkele dagen zonder. Ik hoop dat hij aan de camping ligt.

We komen terug aan in het camping als het al donker is en onze buren zijn een beetje ongerust. Het is en blijft een ongeschreven regel: je rijdt niet in het donker.
Geen sandaal.

De wind beukt weer de hele nacht tegen de tent, wat mijn nachtrust weer eens serieus verstoort. Grrrr...