De grote trip

Uiteindelijk komen we aan de gate en moeten we nog een uur wachten voor we aan boord mogen :-).

Daar krijgen we te horen dat er geen vliegtuig-weg-duw personeel beschikbaar is...
We stijgen uiteindelijk op om 21u. De vlucht verloopt vlot en voor we het weten zijn we in Londen. Daar moeten we ook wel doorstappen, want zelfs als vliegtuigen aankomen en vertrekken op dezelfde terminal, is het mogelijk dat je een half uur moet lopen! Er wordt niets gezegd over de handbagage maar ik verlies wel mijn spuitbus deodorant, dat wordt fris!

We hebben ogenschijnlijk goede plaatsen: ABC (aan het raam) en DE in de middenbeuk.
Nog voor het vliegtuig opgestegen is, slaapt Senne en een half uurtje later volgt Luna.
Rune installeert zich met de gameboy en laat de slaap nog niet komen. Na een uur of twee geeft ook zij zich over.

Hopelijk voor even, want het is tenslotte toch al half twaalf voor hen. Ik begin te kijken naar Casino Royal, maar al gauw overvalt de slaap ook mij. Rond half vijf is Senne wakker en begint te wriemelen. Een wakkere, maar onverdraagzame Fransman op de plaats voor hem kan het niet appreciëren en wordt op een bepaald moment behoorlijk boos. Beleefd, maar met de nodige assertiviteit :-) laat ik hem verstaan dat zijn gedrag iets beter kan. Maar hij heeft er geen oren naar en wordt nog bozer. Ik haal Senne van zijn plaats en begin met hem rondjes te lopen, naar buiten te kijken, verhaaltjes te vertellen en 4 keer naar toilet te gaan. Uiteindelijk valt hij weer in slaap in mij armen, op de grond aan de toiletten. Waar ik na een uur ook weg wordt gestuurd door een Britse steward. Luna blijft rustig doorslapen... De volgende uren zijn een opeenstapeling van rondlopen, van plaats wisselen, slapen en spelletjes spelen. Een dame naast Filip krijgt het stilaan ook op haar heupen en wil ook al vertrekken. De tijd gaat traag vooruit!

Achteraf bekeken is het gek dat ik mij zit op te jagen omdat Senne onrustig is. Heb ik een probleem, of de medepassagiers die geen kinderen kunnen luchten?