Geniet ervan!
woensdag 30 april 2008
dinsdag 29 april 2008
Terug thuis/naar school/aan het werk
Allez hup, en we zijn weer thuis. We hebben een heel leuke week beleefd en weerom prachtige plekjes mogen aanschouwen. Ik ben alleen nog aan het nadenken hoe ik hier een koppeling kan plaatsen naar een file-server, om mijn (nog niet af) verslag te posten, want alles hier zetten, is misschien een beetje te zot...
Idem voor de foto's. Ik laat het u weten als mijne was gedaan is, binnen een week of 7 :-)
Toch eentje als voorsmaakje:
Idem voor de foto's. Ik laat het u weten als mijne was gedaan is, binnen een week of 7 :-)
Toch eentje als voorsmaakje:
vrijdag 18 april 2008
Inpakken en wegwezen
Het is weer zover: we trekken erop uit. Weer kamperen en weer naar het Noorden (een toerke langs de kust naar boven en dan door het binnenland terug naar beneden). Ik had namelijk, 'kou kip' zijnde, geen zin om op een matraske te slapen bij 0 graden aan de grond (zo fris wordt het in het Zuiden). Noordelijk is het tenminste een graad of 12 's nachts... maar het gaat wel weer regenen. We zijn wel goed geëquipeerd tegenwoordig, noem iets en we hebben het bij. En dan voelen we ons goed hoor, als echte Ozzies! Ik hoop nu maar dat het ook deze keer zal zijn zoals dikwijls hier: verkeerde weersvoorspellingen.
Want een tent opzetten in de regen is niet zo geweldig. Ge wordt daar nat van.
View Larger Map
Want een tent opzetten in de regen is niet zo geweldig. Ge wordt daar nat van.
View Larger Map
donderdag 17 april 2008
woensdag 16 april 2008
Een leuke vakantiedag (3)
Pijamadag: spelen, computeren, Mega Mindy en muziek luisteren.
Morgen zullen we onszelf misschien eens aankleden :-)
Morgen zullen we onszelf misschien eens aankleden :-)
dinsdag 15 april 2008
Een leuke vakantiedag (2)
Het mag gezegd: zo lastig dat de mannen gisteren waren, zo braaf zijn ze vandaag!
Ik heb ze niet gehoord, ze hebben mooie gespeeld (schooltje!) en we zijn nog naar de film geweest (regen en herfstweer, vandaar). Dr. Seuss' Horton hears a who. Leuke film, perfect voor de kinderen. Graag de rest van de vakantie zo...
We zijn intussen ook al in volle voorbereiding van onze reis volgende week.
Wordt vervolgd.
Ik heb ze niet gehoord, ze hebben mooie gespeeld (schooltje!) en we zijn nog naar de film geweest (regen en herfstweer, vandaar). Dr. Seuss' Horton hears a who. Leuke film, perfect voor de kinderen. Graag de rest van de vakantie zo...
We zijn intussen ook al in volle voorbereiding van onze reis volgende week.
Wordt vervolgd.
maandag 14 april 2008
Een leuke vakantiedag
Kind 1 gaat naar een feestje om 9u30, maar heeft nog geen cadeautje. Kind 1 wil nog een cadeautje.
Moeder gaat met Kind 1, Kind 2 en Kind 3 om 9u met de fiets naar de winkel, koopt een cadeautje en rijdt met Kind 1, 2 en 3 een half uur later terug naar huis.
Kind 1 wordt om 10u opgepikt.
Kind 2 en Kind 3 spelen samen, hangen wat rond, gaan eens buiten op de trampoline, gaan eens naar boven, lopen achter elkaar aan en doen verder niets.
Kind 2 krijgt onverwachts bezoek.
Kind 3 gaat uit de bol.
Kind 2 en Kind 3 maken ruzie, gooien deuren in elkaars gezicht, maken elkaar uit, roepen en tieren de hele straat bij elkaar en beginnen zelfs te vechten.
Bezoeker voelt zich ongemakkelijk.
Moeder stuurt bezoeker weer naar huis wegens onhoudbare situatie.
Kind 2 en Kind 3 spelen samen.
Kind 1 gaat naar after-party.
Kind 2 en Kind 3 moeten samen aangerichte ravage opruimen, maken ruzie en vechten.
Moeder droomt van een sauna om in te kruipen.
Het is 14u20, dag 1.
Buiten regent het, de thermometer staat op 18 graden.
Moeder gaat met Kind 1, Kind 2 en Kind 3 om 9u met de fiets naar de winkel, koopt een cadeautje en rijdt met Kind 1, 2 en 3 een half uur later terug naar huis.
Kind 1 wordt om 10u opgepikt.
Kind 2 en Kind 3 spelen samen, hangen wat rond, gaan eens buiten op de trampoline, gaan eens naar boven, lopen achter elkaar aan en doen verder niets.
Kind 2 krijgt onverwachts bezoek.
Kind 3 gaat uit de bol.
Kind 2 en Kind 3 maken ruzie, gooien deuren in elkaars gezicht, maken elkaar uit, roepen en tieren de hele straat bij elkaar en beginnen zelfs te vechten.
Bezoeker voelt zich ongemakkelijk.
Moeder stuurt bezoeker weer naar huis wegens onhoudbare situatie.
Kind 2 en Kind 3 spelen samen.
Kind 1 gaat naar after-party.
Kind 2 en Kind 3 moeten samen aangerichte ravage opruimen, maken ruzie en vechten.
Moeder droomt van een sauna om in te kruipen.
Het is 14u20, dag 1.
Buiten regent het, de thermometer staat op 18 graden.
Tussen droom en werkelijkheid
Ze was ver weg. Hoewel. De nacht was laat begonnen en de slaap nog maar net.
Waar ze was, wist ze niet precies.
Een krak in de houten vloer deed haar wakker schrikken. Ze keek op en tuurde in het donker. Enkel de bleke straatlantaarn deed de kamer wat oplichten. In de open deur stond een onbeweeglijke schim. Ze ontwaarde een kind met lange haren en een donkere nachtjapon.
Ze fluisterde zacht de naam van het kind. De schim bewoog. Intussen keek ze naar het groene licht van de wekker radio. Ze moest fel met haar ogen turen om de cijfers te kunnen zien. 2:33.
's Nachts draagt ze geen lenzen.
Langzaam stapte het kind op haar af. En bleef naast het bed staan. Het kind zei niets.
Ze fluisterde nog eens "Is er iets?". Ze wilde haar partner, die naast haar rustig lag te slapen, niet wekken. Ze verwachtte zich aan een droom over enorme draken, griezelige monsters of bloederige operaties, over een vreemd geluid in de kast of een felle lichtflits van onder het bed.
Het kind ging stil op het bed zitten. En zei toen zacht:
"mama, mag ik een Wii?"
Ze vroeg, intussen klaarwakker: "Wat zeg je?"
Het kind herhaalde haar vraag.
Ze zei "Nee". En daarna :'Ga maar weer lekker naar bed."
Het kind zei niets, stond op en verliet de kamer.
Nadat haar nachtelijke lachbui over was en ze partner had ingelicht, die door het schokken van het bed wakker was geworden, en voor ze verder ging met de nacht, bedacht ze zich dat slaapwandelen wel eens genetisch bepaald zou kunnen zijn.
Waar ze was, wist ze niet precies.
Een krak in de houten vloer deed haar wakker schrikken. Ze keek op en tuurde in het donker. Enkel de bleke straatlantaarn deed de kamer wat oplichten. In de open deur stond een onbeweeglijke schim. Ze ontwaarde een kind met lange haren en een donkere nachtjapon.
Ze fluisterde zacht de naam van het kind. De schim bewoog. Intussen keek ze naar het groene licht van de wekker radio. Ze moest fel met haar ogen turen om de cijfers te kunnen zien. 2:33.
's Nachts draagt ze geen lenzen.
Langzaam stapte het kind op haar af. En bleef naast het bed staan. Het kind zei niets.
Ze fluisterde nog eens "Is er iets?". Ze wilde haar partner, die naast haar rustig lag te slapen, niet wekken. Ze verwachtte zich aan een droom over enorme draken, griezelige monsters of bloederige operaties, over een vreemd geluid in de kast of een felle lichtflits van onder het bed.
Het kind ging stil op het bed zitten. En zei toen zacht:
"mama, mag ik een Wii?"
Ze vroeg, intussen klaarwakker: "Wat zeg je?"
Het kind herhaalde haar vraag.
Ze zei "Nee". En daarna :'Ga maar weer lekker naar bed."
Het kind zei niets, stond op en verliet de kamer.
Nadat haar nachtelijke lachbui over was en ze partner had ingelicht, die door het schokken van het bed wakker was geworden, en voor ze verder ging met de nacht, bedacht ze zich dat slaapwandelen wel eens genetisch bepaald zou kunnen zijn.
Just another day
Ja, dames en heren, een mens wordt al eens wat ouder en gisteren was het mijnen toer. Omdat we ver van onze families vertoeven en mijn petekind Astrid gisteren haar Plechtige Communie deed (en wij dus uiteraard het grote feest ginder misten), vonden de huisgenoten dat ik (we) eens iets verdiende(n) en dat we toe waren aan wat feest-compensatie. En ook omdat het de BIG 4 was, natuurlijk :-)Uiteraard moesten er ook pakjes opengemaakt worden. Rune verwende mij met een knutseldoosje, Luna gaf een wasspons en Senne zijn cadeau mocht nog niet open. Dat van Filip moest eerst. Et voila, sinds gisteren ben ik de trotse eigenaar van een echte iPod nano, jawel. En om het allemaal compleet te maken, kwam er een Hard Disk bij met 35 GB muziek! Senne zijn cadeau bleek een Speaker System te zijn voor mijn nieuwe speeltje. Vet verwend, ben ik. Ik had al bloemetjes gekregen van mijn broer, daarnet nog een boeket van mijn vriendinnetjes in Belgie (bedankt, ladies!) en veel telefoontjes en sms'jes.
In de namiddag wilden we nog eens het huis uit en gingen hier in St Ives nog een korte bush-wandeling doen. Dat bleek uiteindelijk een avontuurlijk tripke te worden, omdat de Creek waar we twee keer over moesten, door de regen van de voorbije dagen een serieus snelstromend beekske was geworden... spannend en volgens de kinderen toe nu toe hun 'beste bush-walk ever'!
Op het einde van de dag stond een etentje bij de Japanner gepland (mijn all-time favorite). We hadden ergens geboekt en stapten er vol verwachting binnen, maar het bleek gerund te worden door een Fransman. De combinatie Frans-Japans leek ons niet zo aantrekkelijk, ttz niet op deze dag. Daarom hebben we onszelf maar beleefd verontschuldigd en zijn op zoek gegaan naar een echte Japanner. Uiteindelijk konden we genieten van een heerlijke 'Sashimi Deluxe', weliswaar zwaar overprijsd, maar toch lekker.
Een mens zou zo wel elke dag 40 willen worden!
Dank je wel, iedereen!
zaterdag 12 april 2008
Uitslagen voetbal
St Ives FC - Asquith: 11-0 (Senne)
Kissing Point - St Ives FC: 4-7 (Luna)
Hoera, hoera, hoera!
Kissing Point - St Ives FC: 4-7 (Luna)
Hoera, hoera, hoera!
In 't Frans
Gisterenavond gingen we nog eens naar de cinema: Veronique, die elke moment een tweede boeleke kan krijgen, Cathy, Inn, Babs, Tanja en ik. We gingen naar 'Paris' kijken. Volledig onvoorbereid zijn we beginnen kijken en de film heeft ons allemaal heel blij verrast: het is een Franse film (er waren wel ondertitels, maar het Frans was nog eens tof om te horen) met een ferme cast, waaronder Juliette Binoche. Het verhaal was dat van een jongeman, die wordt geconfronteerd met zijn mogelijke dood en vanop zijn terras andere 'levens' gadeslaat. Soms super grappig en soms heel droef. Ook de muziek is erg goed en de beelden van een winters Parijs deden mij denken aan leuke tijden. Een absolute aanrader!
vrijdag 11 april 2008
Nog meer vervlogen tijden
Gisterenavond had ik in de stad afgesproken met -hou je vast- mijn jeugdvriendin Laetitia, die bij mij in de straat woonde in België en waar ik heel vaak mee speelde, zo'n 30 jaar geleden (!). Toen zijn zij verhuisd en was het contact wat verloren gegaan. Ik hoorde af en toe nog wel wat vliegen over haar leven, maar contact hadden we niet meer. Tot ik enkele weken geleden haar email adres kreeg en haar een berichtje stuurde. Zij woont in Nieuw-Zeeland (dat wist ik dus, maar ik kon haar niet vinden, omdat ze na haar huwelijk de naam van haar man kreeg) en heeft een eigen bedrijf en een kantoor in NZ en Sydney. Blijkbaar komt ze dus een week per maand naar hier om zaken te doen. Man, man, dat was leuk gisteren! We pikten de draad gewoon weer op en vertelden wat over ons leven. Zij, een succesvolle zakenvrouw met twee kindjes, ik een thuisblijvende mama met 3 klein mannen. 2 extremen, heel andere levens en toch zoveel herkenbaars. En alle twee hebben we moeite met de juiste combinatie werken-gezin te vinden...
Het was echt super gezellig en we hebben goed gelachen, doen we zeker nog. En nu hebben we ook een fijn Nieuw-Zeelands adres om naartoe te trekken als we die richting uitgaan :-)
Daarvoor moet een mens in Sydney moet gaan wonen...
Het was echt super gezellig en we hebben goed gelachen, doen we zeker nog. En nu hebben we ook een fijn Nieuw-Zeelands adres om naartoe te trekken als we die richting uitgaan :-)
Daarvoor moet een mens in Sydney moet gaan wonen...
donderdag 10 april 2008
Vervlogen tijden
Wij hebben ooit, voor wie dat nog niet had begrepen, nog in de USA gewoond.
Vertrokken in 1999, met een 11 maanden-contract en een uk van 1,5, richting stoffig Dallas, TX.
Teruggekeerd in 2002, inderdaad, 3 jaar later, met een meisje van 4,5, eentje van 2 en een baby van 4 maanden. Voor ons was het een heerlijke tijd en we denken er nog altijd met veel plezier aan terug. We hadden er een rustig familieleven, woonden telkens in leuke buurten, kregen veel bezoek en hebben er vrienden gemaakt voor het leven. 2 Amerikaantjes hebben we geproduceerd (Luna en Senne hebben 2 nationaliteiten) die niet naar de opvang gingen en altijd bij mij waren. (Net voor onze terugkeer werkte Filip al weer in België -het project in Austin werd na 1 maand al gecancelled- en was ik 5 weken alleen thuis met de meisjes en Senne, die 3 weken oud was. We waren pas verhuisd naar Austin en kenden al 1 koppel (!) Hoe heb ik dat ooit gedaan?). Toch hebben we ook wat uitstapjes gemaakt, alleen of met bezoekers. In die tijd zijn we 4 keer verhuisd: van Dallas naar Raleigh, NC (en daar ook nog 2 keer verhuisd) en dan naar Austin, TX.
En het leverde ons 6 dikke fotoboeken op. Al die foto's worden tegenwoordig door ondergetekende verwerkt tot een fijn kijkboek. Hier een voorsmaakje. Voor wie meer wil zien, moet over een paar maanden maar eens op bezoek komen!
Vertrokken in 1999, met een 11 maanden-contract en een uk van 1,5, richting stoffig Dallas, TX.
Teruggekeerd in 2002, inderdaad, 3 jaar later, met een meisje van 4,5, eentje van 2 en een baby van 4 maanden. Voor ons was het een heerlijke tijd en we denken er nog altijd met veel plezier aan terug. We hadden er een rustig familieleven, woonden telkens in leuke buurten, kregen veel bezoek en hebben er vrienden gemaakt voor het leven. 2 Amerikaantjes hebben we geproduceerd (Luna en Senne hebben 2 nationaliteiten) die niet naar de opvang gingen en altijd bij mij waren. (Net voor onze terugkeer werkte Filip al weer in België -het project in Austin werd na 1 maand al gecancelled- en was ik 5 weken alleen thuis met de meisjes en Senne, die 3 weken oud was. We waren pas verhuisd naar Austin en kenden al 1 koppel (!) Hoe heb ik dat ooit gedaan?). Toch hebben we ook wat uitstapjes gemaakt, alleen of met bezoekers. In die tijd zijn we 4 keer verhuisd: van Dallas naar Raleigh, NC (en daar ook nog 2 keer verhuisd) en dan naar Austin, TX.
En het leverde ons 6 dikke fotoboeken op. Al die foto's worden tegenwoordig door ondergetekende verwerkt tot een fijn kijkboek. Hier een voorsmaakje. Voor wie meer wil zien, moet over een paar maanden maar eens op bezoek komen!
Opgepast!
In de balk hiernaast: een nieuwe enquête en een lijst met Vlaamse blogs die ik volg.
Maar ik moet eerlijkheidshalve dit waarschuwingsbericht plaatsen:
Ondergetekende is niet verantwoordelijk voor gebeurlijke problemen met uw werkgever/partner/kinderen.
Maar ik moet eerlijkheidshalve dit waarschuwingsbericht plaatsen:
Blogs volgen is uitermate verslavend!
Ondergetekende is niet verantwoordelijk voor gebeurlijke problemen met uw werkgever/partner/kinderen.
woensdag 9 april 2008
Reclame op de radio
Elke ochtend word ik gewekt door een of andere radiozender. Ik ken nu al 3 zenders waar 's ochtends een programma loopt waarin een man en een vrouw eindeloos onzin zitten te verkopen met elkaar en met luisteraars/bellers die de meest vreemde vragen moeten beantwoorden (zo is er Jonesy and Amanda, Kyle and Jacky O. en Marty and Fifi). En die shows slorpen dan waarschijnlijk zo veel centen en energie op, dat tijdens de rest van de dag stukken van de ochtendshow meermaals worden herhaald. Allemaal leuk en hip, maar er naar luisteren is niet zo evident als er drie kinderen moeten klaargestoomd worden voor een dagje school. Maar dit terzijde.
Ik wilde het eigenlijk hebben over de verkeersinformatie die tussendoor gegeven wordt. Vanuit een helikopter dan nog (en elke radiozender heeft er eentje rondvliegen). Je hoort de man/vrouw in de helikopter vertellen waar de problemen zich situeren, en welke straten je moet vermijden. En meteen daarna, nog in dezelfde zin eigenlijk, begint die dan reclame te maken voor een of ander product of merk. Het is gewoon zo absurd dat ik er elke keer van wakker word :-)
Ik wilde het eigenlijk hebben over de verkeersinformatie die tussendoor gegeven wordt. Vanuit een helikopter dan nog (en elke radiozender heeft er eentje rondvliegen). Je hoort de man/vrouw in de helikopter vertellen waar de problemen zich situeren, en welke straten je moet vermijden. En meteen daarna, nog in dezelfde zin eigenlijk, begint die dan reclame te maken voor een of ander product of merk. Het is gewoon zo absurd dat ik er elke keer van wakker word :-)
dinsdag 8 april 2008
Inzinkinkje
Gisterenavond was het zover: de eerste tekenen van herfstdepressie piepten om de hoek.
Het was 18u en donker, het regende en ik hoorde de auto's over de natte straat rijden. Op slag kreeg ik kou en wilde ik niets liever dan in mijn bed kruipen...
Maar de huisgenoten moesten voedsel krijgen en de kleine huisgenoten moesten ook nog lezen en op tijd in bed geraken...
Vandaag beter. Ik zal mij mentaal voorbereiden op den donker. (Hoewel het niet simpel zal zijn, want vandaag gaat Senne voetballen van 15u45 tot 17u en Luna van 17u15 tot 18u30 en dan moeten de meisjes vlug vlug eten en bij de scouts zijn om 19u. En dat allemaal met de fiets en in de regen... voor mij ne Whiskey, ajb!)
Daarbij moeten we stilaan beslissen of we richting Zuiden of Noorden gaan tijdens de komende kampeervakantie. Sowieso zal het frisjes zijn 's morgens en 's avonds, maar 300 km naar beneden rijden of 300 km naar boven, 't zal toch wel enig verschil maken, niet? Ik ben er nog niet uit (naar het schijnt is Canberra zo mooi in de herfst), maar ik ken mezelf en de combinatie van ondergetekende en kou is geen geslaagd huwelijk. Het zal ongetwijfeld menig gezeur opleveren (en niet alleen van mij, ook van de kinderen, die hebben Filip zijn thermostaat niet geërfd). Misschien moeten we dat toch maar vermijden...
Het was 18u en donker, het regende en ik hoorde de auto's over de natte straat rijden. Op slag kreeg ik kou en wilde ik niets liever dan in mijn bed kruipen...
Maar de huisgenoten moesten voedsel krijgen en de kleine huisgenoten moesten ook nog lezen en op tijd in bed geraken...
Vandaag beter. Ik zal mij mentaal voorbereiden op den donker. (Hoewel het niet simpel zal zijn, want vandaag gaat Senne voetballen van 15u45 tot 17u en Luna van 17u15 tot 18u30 en dan moeten de meisjes vlug vlug eten en bij de scouts zijn om 19u. En dat allemaal met de fiets en in de regen... voor mij ne Whiskey, ajb!)
Daarbij moeten we stilaan beslissen of we richting Zuiden of Noorden gaan tijdens de komende kampeervakantie. Sowieso zal het frisjes zijn 's morgens en 's avonds, maar 300 km naar beneden rijden of 300 km naar boven, 't zal toch wel enig verschil maken, niet? Ik ben er nog niet uit (naar het schijnt is Canberra zo mooi in de herfst), maar ik ken mezelf en de combinatie van ondergetekende en kou is geen geslaagd huwelijk. Het zal ongetwijfeld menig gezeur opleveren (en niet alleen van mij, ook van de kinderen, die hebben Filip zijn thermostaat niet geërfd). Misschien moeten we dat toch maar vermijden...
maandag 7 april 2008
Allez, hup!
Vertel eens hoe jullie weekend geweest is...
't Is hier weer allemaal eenrichtingsverkeer tegenwoordig!
De bloggers zijn uiteraard vrijgesteld!
't Is hier weer allemaal eenrichtingsverkeer tegenwoordig!
De bloggers zijn uiteraard vrijgesteld!
Simpson-wolkjes
Op dit moment valt de regen hier wel met bakken uit de hemel, maar gisteren was het mooi en warm genoeg om er weer op uit te trekken. Babs, Hans en de kinderen, die er even uit moesten wegens inboedel-uitpakken, gingen graag mee (na een weekend dozen uitpakken stijgt uw stresslevel behoorlijk) en de kinderen konden zich weer eens deftig uitleven (hebben ze gisteren dan ook DEFTIG gedaan, volgens mij zijn ze oververmoeid en echt toe aan vakantie...).
We gingen een wandelingske doen langs de kust, een combinatie van bush-paadjes en aangelegde wegeltjes en daarna met de trein terug naar ons beginpunt. Afgezien van het feit dat de treinen niet reden gisteren wegens onderhoudswerken en we zodoende te voet naar het beginpunt moesten, hebben we ons allemaal weer goed geamuseerd en hebben we nog eens goed kunnen 'bijkletsen'. Fijn, fijn! En mooi, mooi! (Wordt het niet wat afgezaagd?)
We gingen een wandelingske doen langs de kust, een combinatie van bush-paadjes en aangelegde wegeltjes en daarna met de trein terug naar ons beginpunt. Afgezien van het feit dat de treinen niet reden gisteren wegens onderhoudswerken en we zodoende te voet naar het beginpunt moesten, hebben we ons allemaal weer goed geamuseerd en hebben we nog eens goed kunnen 'bijkletsen'. Fijn, fijn! En mooi, mooi! (Wordt het niet wat afgezaagd?)
zaterdag 5 april 2008
Mr. SHUSHI
Als je vraag 'wat gaan we eten vandaag?' antwoordt Senne altijd 'SHUSHI'. Da's nogal grappig.
Vandaag had Mr. Shushi geluk: mama ging zelf Sushi-rolls maken voor 'diner'. En ik mag zeggen dat het nogal goed gelukt is... zullen we nog doen, dus. Vooral de Sake vonden Filip en ik OK :-)
Vandaag had Mr. Shushi geluk: mama ging zelf Sushi-rolls maken voor 'diner'. En ik mag zeggen dat het nogal goed gelukt is... zullen we nog doen, dus. Vooral de Sake vonden Filip en ik OK :-)
Voetbalmatchen
Uitslag match Senne : 5-5
Uitslag match Luna: 5-2 voor de andere ploeg... maar ze was wel 'Player of the week'!
(ik moet voor allebei wel nog het bijpassend broekje en de bijpassen de kousen gaan kopen :-) )
Ze hebben allebei super goed gespeeld! En het was zo'n heerlijk weertje vandaag, geweldig!
Uitslag match Luna: 5-2 voor de andere ploeg... maar ze was wel 'Player of the week'!
(ik moet voor allebei wel nog het bijpassend broekje en de bijpassen de kousen gaan kopen :-) )
Ze hebben allebei super goed gespeeld! En het was zo'n heerlijk weertje vandaag, geweldig!
Wie heeft het gemerkt?
Het uurverschil met België is sinds een week 3 uur... tot vannacht, dan verandert het uur hier ook. Wij gaan naar de winter :-(
Dat betekent dat we nog maar 8 uren van elkaar verwijderd zijn, een wereld van verschil!
vrijdag 4 april 2008
Uit de gazet
De Standaard - vrijdag 04 april 2008 
Professor Eric Corty ondervroeg hiervoor vijftig psychologen, relatietherapeuten en sociale werkers die duizenden patiënten met seksuele problemen hebben gezien. Daaruit kwam naar voor dat de eigenlijke coïtus bij de gemiddelde mens het best tussen de drie en zeven minuten duurt. In totaal moet een vrijpartij tussen de drie en dertien minuten duren, voorspel en naspel inbegrepen.
De relatietherapeute en seksuologe Rika Ponnet is niet verbaasd over de resultaten. 'In dit onderzoek werden specialisten ondervraagd, niet de gewone mens. Maar goed ook, want die durft de kwantiteit van het vrijen nog wel eens aan te dikken.' Dat we overdrijven en denken dat we lang moeten vrijen, ligt volgens haar aan het vertekende beeld dat we van seks hebben. 'We leven in een tijd waarin prestatie uitermate belangrijk is. Alsof er overal moet gescoord worden, ook op seksueel vlak. Lang en veel vrijen komt viriel en spannend over. Een hoog libido staat gelijk met succes en avontuur. De jongste jaren is dat vertekende beeld in opgang.'
Terwijl we het idee hebben dat we lang moeten vrijen, blijkt dat we dat juist minder doen. Ponnet: 'Mensen zijn gewoon vaak doodmoe van het harde werken. Als ze dan in bed liggen, willen ze slapen. Het idee dat een vrijpartij lang moet duren, stimuleert hen dan niet natuurlijk.'
Volgens An De Lamper, de woordvoerster van de Vlaamse Vereniging voor Seksuologie, ligt dat misverstand ook aan pornofilms. 'Daar krijg je de indruk dat hoe langer de man het volhoudt, hoe liever de vrouw het heeft. Terwijl dat niet zo is. Op den duur krijgt de vrouw gewoon een branderig gevoel.'
De prostituee Marijke, alias 'Hot Marijke', is het ermee eens. Zij is 'ervaringsdeskundige' en ontvangt meerdere klanten per dag. 'Ik zeg mijn klanten eerlijk dat de coïtus niet te lang mag duren. Als je te lang wordt gepenetreerd, begint het nu eenmaal pijn te doen.'
Uit het onderzoek blijkt ook dat twee minuten het minimum is om een fijne vrijpartij te hebben. Maar volgens Ponnet moeten we ons eigenlijk niet fixeren op het aantal minuten. 'Zolang het fijn aanvoelt en paren tevreden zijn, is de seks goed.'
Drie minuten seks volstaan
Iris Loonen
Wie denkt dat je urenlang moet vrijen om zijn partner te bevredigen, heeft het fout. Volgens onderzoek is 3 à 7 minuten genoeg.
Professor Eric Corty ondervroeg hiervoor vijftig psychologen, relatietherapeuten en sociale werkers die duizenden patiënten met seksuele problemen hebben gezien. Daaruit kwam naar voor dat de eigenlijke coïtus bij de gemiddelde mens het best tussen de drie en zeven minuten duurt. In totaal moet een vrijpartij tussen de drie en dertien minuten duren, voorspel en naspel inbegrepen.
De relatietherapeute en seksuologe Rika Ponnet is niet verbaasd over de resultaten. 'In dit onderzoek werden specialisten ondervraagd, niet de gewone mens. Maar goed ook, want die durft de kwantiteit van het vrijen nog wel eens aan te dikken.' Dat we overdrijven en denken dat we lang moeten vrijen, ligt volgens haar aan het vertekende beeld dat we van seks hebben. 'We leven in een tijd waarin prestatie uitermate belangrijk is. Alsof er overal moet gescoord worden, ook op seksueel vlak. Lang en veel vrijen komt viriel en spannend over. Een hoog libido staat gelijk met succes en avontuur. De jongste jaren is dat vertekende beeld in opgang.'
Terwijl we het idee hebben dat we lang moeten vrijen, blijkt dat we dat juist minder doen. Ponnet: 'Mensen zijn gewoon vaak doodmoe van het harde werken. Als ze dan in bed liggen, willen ze slapen. Het idee dat een vrijpartij lang moet duren, stimuleert hen dan niet natuurlijk.'
Volgens An De Lamper, de woordvoerster van de Vlaamse Vereniging voor Seksuologie, ligt dat misverstand ook aan pornofilms. 'Daar krijg je de indruk dat hoe langer de man het volhoudt, hoe liever de vrouw het heeft. Terwijl dat niet zo is. Op den duur krijgt de vrouw gewoon een branderig gevoel.'
De prostituee Marijke, alias 'Hot Marijke', is het ermee eens. Zij is 'ervaringsdeskundige' en ontvangt meerdere klanten per dag. 'Ik zeg mijn klanten eerlijk dat de coïtus niet te lang mag duren. Als je te lang wordt gepenetreerd, begint het nu eenmaal pijn te doen.'
Uit het onderzoek blijkt ook dat twee minuten het minimum is om een fijne vrijpartij te hebben. Maar volgens Ponnet moeten we ons eigenlijk niet fixeren op het aantal minuten. 'Zolang het fijn aanvoelt en paren tevreden zijn, is de seks goed.'
Lotte Debrouwere
Voetbaldames
Na blogdame ben ik nu ook weer voetbaldame: het seizoen is weer begonnen en Luna en Senne hebben hun eerste training achter de rug. Morgenochtend om 9u30 speelt Senne zijn eerste match en Luna een uur later de hare. Het wordt wel een gepuzzel, want ze spelen bijna op hetzelfde uur, maar wel 20 km van elkaar verwijderd... Morgen foto's.
Rune hoort nu ook definitief tot de 'buurtkliek': met enkele meisjes en jongens van de klas gaan ze 2 keer per week fietsen. Ze rijden hier wat rond in de buurt en gaan van de ene oval (voetbalplein) naar de andere. Tussendoor stoppen ze even en 'kletsen' wat. Ik heb ze eens achtervolgd en tot nu toe lijkt het allemaal nogal onschuldig... Hopelijk voor even, anders zal het rap gedaan zijn :-). 't Is wel fijn voor haar, kinderen van de klas die in de buurt wonen, dat hadden we niet in Pellenberg.
Nu moet ik haar overtuigen dat het OK is als ik eens alleen de deur uitga, want dat blijft nog altijd een groot probleem...
We hadden deze week afspraken met de juffen en met de meisjes gaat alles heel goed. Luna's juf had nog maar vorige week 'ontdekt' dat we hier nog maar een jaar wonen en dat Luna nog maar een jaar geleden met Engels startte. Daar was ze naar eigen zeggen behoorlijk van onder de indruk. Rune is ook ferm bezig en heeft de beste juf ever. Ze gaat moeilijker wiskunde krijgen omdat ze nog steeds wat verder staat dan de rest van de klas.
Senne heeft nog steeds wat moeite met lezen, hoewel we toch wat verbetering zien. De juf is er zeker van dat het in orde gaat komen. We werken allemaal heel hard, vooral aan zijn zelfvertrouwen, want dat kan een opkikker gebruiken. Hij denkt dat hij 'stupid' is, omdat hij voelt dat de anderen wat verder staan. Maar hij is bereid om ervoor te werken en doet echt goed zijn best. Hij heeft geen moeite met wiskunde en vindt dat super leuk, dus dat zit wel goed. Lezen, lezen en lezen, dat moeten we doen. En woordjes vanbuiten leren, want Engels kan je alleen op die manier leren, het is immers geen fonetische taal en letters zeggen en ze dan aan elkaar kleven werkt dus niet. Komt wel goed, 't is een slimmerik en hij heeft een beestig geheugen, want de boekjes die hij met de juf leest, kent hij gewoon vanbuiten (na 1 keer lezen!)
Zo, dat was de scholen-update. Nog een week te gaan en dan eindelijk 2 weken mentale rust. 't Is toch lang, 11 weken school zonder noemenswaardige onderbrekening (buiten Pasen dan).
Rune hoort nu ook definitief tot de 'buurtkliek': met enkele meisjes en jongens van de klas gaan ze 2 keer per week fietsen. Ze rijden hier wat rond in de buurt en gaan van de ene oval (voetbalplein) naar de andere. Tussendoor stoppen ze even en 'kletsen' wat. Ik heb ze eens achtervolgd en tot nu toe lijkt het allemaal nogal onschuldig... Hopelijk voor even, anders zal het rap gedaan zijn :-). 't Is wel fijn voor haar, kinderen van de klas die in de buurt wonen, dat hadden we niet in Pellenberg.
Nu moet ik haar overtuigen dat het OK is als ik eens alleen de deur uitga, want dat blijft nog altijd een groot probleem...
We hadden deze week afspraken met de juffen en met de meisjes gaat alles heel goed. Luna's juf had nog maar vorige week 'ontdekt' dat we hier nog maar een jaar wonen en dat Luna nog maar een jaar geleden met Engels startte. Daar was ze naar eigen zeggen behoorlijk van onder de indruk. Rune is ook ferm bezig en heeft de beste juf ever. Ze gaat moeilijker wiskunde krijgen omdat ze nog steeds wat verder staat dan de rest van de klas.
Senne heeft nog steeds wat moeite met lezen, hoewel we toch wat verbetering zien. De juf is er zeker van dat het in orde gaat komen. We werken allemaal heel hard, vooral aan zijn zelfvertrouwen, want dat kan een opkikker gebruiken. Hij denkt dat hij 'stupid' is, omdat hij voelt dat de anderen wat verder staan. Maar hij is bereid om ervoor te werken en doet echt goed zijn best. Hij heeft geen moeite met wiskunde en vindt dat super leuk, dus dat zit wel goed. Lezen, lezen en lezen, dat moeten we doen. En woordjes vanbuiten leren, want Engels kan je alleen op die manier leren, het is immers geen fonetische taal en letters zeggen en ze dan aan elkaar kleven werkt dus niet. Komt wel goed, 't is een slimmerik en hij heeft een beestig geheugen, want de boekjes die hij met de juf leest, kent hij gewoon vanbuiten (na 1 keer lezen!)
Zo, dat was de scholen-update. Nog een week te gaan en dan eindelijk 2 weken mentale rust. 't Is toch lang, 11 weken school zonder noemenswaardige onderbrekening (buiten Pasen dan).
donderdag 3 april 2008
Nederlandse blogdames
Aanrader voor Leuvenaars
Ik kan de voorstelling echt aanraden, wij hebben ze twee keer mogen aanschouwen en het is echt de moeite!
Laatste kans: Jan Hautekiet en Rick De Leeuw in Leuven op 11 april
18:56 2 april 2008 door Carolien · No Comments
Op 11 april spelen Jan Hautekiet en Rick De Leeuw de allerlaatste voorstelling van ‘Het leven is nog nooit zo mooi geweest‘ in de stadsschouwburg van Leuven. Jan Hautekiet en Rick De Leeuw hebben deze voorstelling gedurende twee seizoenen meer dan 120 keer gespeeld in Vlaanderen en Nederland en eindigen in de thuishaven van Jan Hautekiet.
In ‘Het leven is nog nooit zo mooi geweest‘ vermengen Jan Hautekiet en Rick De Leeuw verhalen, gedichten en veel muziek tot een hartverwarmende avond. Met gloedvolle vertolkingen van eigen werk en eigenzinnige vertalingen van Tom Waits, Léo Ferré en Lou Reed vertelt ‘Het leven is nog nooit zo mooi geweest‘ het verhaal van de jongen die zijn verbeelding volgt, en van de voetangels en klemmen op die lange weg. Ontroerend in zijn eenvoud, onbegrepen in zijn botsingen met de administratieve wereld, ongeremd in zijn ambities en in zijn onverwoestbare liefde voor het leven. Nooit lagen de poëzie van Rainer Maria Rilke en de harde levenslessen van een remblokmonteur dichter bij elkaar. Soms intiem, dan weer hilarisch, maar altijd pakkend, troostend en herkenbaar, slagen Hautekiet en De Leeuw er samen in om een hele zaal te laten geloven dat het leven werkelijk nog nooit zo mooi is geweest.
Tickets zijn verkrijgbaar bij In&Uit Leuven.
dinsdag 1 april 2008
Bloggen in Vlaanderen (2)
Vervolg van de Wijvenweek
3. Mannen
Ik heb er goed over nagedacht.
6. Wat mannen niet begrijpen
Hoe vrouwenhersens in elkaar zitten, vrouwelijke hormonenhuishouding en vrouwelijke tegenstrijdigheden.
't Is hopeloos. Maar we zullen het ermee moeten doen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van mijn man en van mannen in het algemeen. Ze hebben hun functie. Ze kunnen nuttig zijn, vriendelijk, liefdevol en grappig. Maar evengoed ergeren ze mij soms blauw.
En eigenlijk is dat niet helemaal eerlijk, we moeten iets verdraagzamer zijn. Het is nu eenmaal een feit dat zij de wereld en de dingen erin niet zien zoals wij. De kunst is om de twee visies te begrijpen en ze te verzoenen.
Ik vrees dat het een eeuwige strijd zal zijn.
Emotionele gelijkheid tussen man en vrouw, volgens mij bestaat het niet.
Financiële gelijkheid, gelijke kansen en die dingen, dat is weer een andere kwestie, daar mag zelfs geen twijfel over bestaan.
Ik heb (een beetje) gezegd. Indien u meer wil weten over mijn visie op mannen, gelieve een afspraak te maken.
7. Vrij onderwerp
Ik dacht, laat ik eens schrijven over de dagelijkse vraag: 'wat eten we vandaag?'
Tegen een uur of 4 komt de vraag op en dan ga ik al eens kijken in de koelkast. Maar dat is eigenlijk al te laat, zeker als ik dan vaststel dat er niets in huis is. Ik heb meestal geen zin om met de fiets naar de winkel te rijden, met de drie kinderen erbij en wachten tot Filip thuis is voor de auto, is meestal te laat.
Ik heb wel een aantal klassiekers, waaronder spaghetti, dat is vlug klaar en iedereen vindt dat wel lekker. Voor de klassiekers heb ik meestal alles in huis. Bij goed weer grijpen we vaak terug naar BBQ, ook altijd een hit. Ikzelf hou van sla of rauwe spinazie met van alles in (feta-kaas, kerstomaatjes, pine-nootjes, ...). Luna zweert bij macaroni, maar ze is de enige, dus dat komt niet vaak op tafel. Rune maakt graag koude schotel en Senne wil liefst Pizza of pasta. Filip is nogal flexibel, maar het moet gezond zijn, zonder room of vetstoffen, met groenten en een klein stukje vlees, gevogelte of vis. Gisteren aten we bruine rijst met tijgergarnalen, tonijn, mais en doperwtjes en dat viel wel in de smaak. Tegenwoordig eten we ook linzen en zoete aardappel en bijna altijd look (wij moeten echt bekend staan als de stink-familie :-)). Het zijn bijna altijd moment-ideeën, die opborrelen om half zes 's avonds.
Ik moet dringend terug in mijn boekskes kijken en een 4-dagen menu opstellen. Dat is toch zoveel gemakkelijker: je beslist op een bepaalde dag wat er de volgende dagen zal gegeten worden, je doet alle boodschappen en klaar is kees. Geen hersenbrekers meer, geen gezoek in kasten en koelkast op zoek naar iets eetbaars.
Dan mag er natuurlijk niets misgaan en moet ik goed plannen, en als we lasagne eten moet het winters of herfstig weer zijn, anders krijg ik commentaar. Te kinderlijk? (kip met appelmoes, vb) Commentaar (van alle 4!) Te Vlaamse kost-ig? Inderdaad...
We kunnen geen gebruik maken van school- en bedrijfsrestaurants, het gezonde, gevarieerde eten moet echt van hier in huis komen. Soms gaan we eens voor Chinees, maar dat is nooit echt lekker en ook behoorlijk duur. Frietkoten zijn onbestaand en ander fast-food is wat het is: fast food, niet gezond en dikwijls niet eens lekker.
Maar soms heb ik er dus ECHT geen zin in, elke dag iets nieuws verzinnen. Ik zal de hits ook eens gewoon opschrijven en dan kan ik daar makkelijker naar teruggrijpen.
Organisatie, weeral, zeker?
3. Mannen
Ik heb er goed over nagedacht.
6. Wat mannen niet begrijpen
Hoe vrouwenhersens in elkaar zitten, vrouwelijke hormonenhuishouding en vrouwelijke tegenstrijdigheden.
't Is hopeloos. Maar we zullen het ermee moeten doen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van mijn man en van mannen in het algemeen. Ze hebben hun functie. Ze kunnen nuttig zijn, vriendelijk, liefdevol en grappig. Maar evengoed ergeren ze mij soms blauw.
En eigenlijk is dat niet helemaal eerlijk, we moeten iets verdraagzamer zijn. Het is nu eenmaal een feit dat zij de wereld en de dingen erin niet zien zoals wij. De kunst is om de twee visies te begrijpen en ze te verzoenen.
Ik vrees dat het een eeuwige strijd zal zijn.
Emotionele gelijkheid tussen man en vrouw, volgens mij bestaat het niet.
Financiële gelijkheid, gelijke kansen en die dingen, dat is weer een andere kwestie, daar mag zelfs geen twijfel over bestaan.
Ik heb (een beetje) gezegd. Indien u meer wil weten over mijn visie op mannen, gelieve een afspraak te maken.
7. Vrij onderwerp
Ik dacht, laat ik eens schrijven over de dagelijkse vraag: 'wat eten we vandaag?'
Tegen een uur of 4 komt de vraag op en dan ga ik al eens kijken in de koelkast. Maar dat is eigenlijk al te laat, zeker als ik dan vaststel dat er niets in huis is. Ik heb meestal geen zin om met de fiets naar de winkel te rijden, met de drie kinderen erbij en wachten tot Filip thuis is voor de auto, is meestal te laat.
Ik heb wel een aantal klassiekers, waaronder spaghetti, dat is vlug klaar en iedereen vindt dat wel lekker. Voor de klassiekers heb ik meestal alles in huis. Bij goed weer grijpen we vaak terug naar BBQ, ook altijd een hit. Ikzelf hou van sla of rauwe spinazie met van alles in (feta-kaas, kerstomaatjes, pine-nootjes, ...). Luna zweert bij macaroni, maar ze is de enige, dus dat komt niet vaak op tafel. Rune maakt graag koude schotel en Senne wil liefst Pizza of pasta. Filip is nogal flexibel, maar het moet gezond zijn, zonder room of vetstoffen, met groenten en een klein stukje vlees, gevogelte of vis. Gisteren aten we bruine rijst met tijgergarnalen, tonijn, mais en doperwtjes en dat viel wel in de smaak. Tegenwoordig eten we ook linzen en zoete aardappel en bijna altijd look (wij moeten echt bekend staan als de stink-familie :-)). Het zijn bijna altijd moment-ideeën, die opborrelen om half zes 's avonds.
Ik moet dringend terug in mijn boekskes kijken en een 4-dagen menu opstellen. Dat is toch zoveel gemakkelijker: je beslist op een bepaalde dag wat er de volgende dagen zal gegeten worden, je doet alle boodschappen en klaar is kees. Geen hersenbrekers meer, geen gezoek in kasten en koelkast op zoek naar iets eetbaars.
Dan mag er natuurlijk niets misgaan en moet ik goed plannen, en als we lasagne eten moet het winters of herfstig weer zijn, anders krijg ik commentaar. Te kinderlijk? (kip met appelmoes, vb) Commentaar (van alle 4!) Te Vlaamse kost-ig? Inderdaad...
We kunnen geen gebruik maken van school- en bedrijfsrestaurants, het gezonde, gevarieerde eten moet echt van hier in huis komen. Soms gaan we eens voor Chinees, maar dat is nooit echt lekker en ook behoorlijk duur. Frietkoten zijn onbestaand en ander fast-food is wat het is: fast food, niet gezond en dikwijls niet eens lekker.
Maar soms heb ik er dus ECHT geen zin in, elke dag iets nieuws verzinnen. Ik zal de hits ook eens gewoon opschrijven en dan kan ik daar makkelijker naar teruggrijpen.
Organisatie, weeral, zeker?
Abonneren op:
Posts (Atom)
