Wij hebben ooit, voor wie dat nog niet had begrepen, nog in de USA gewoond.
Vertrokken in 1999, met een 11 maanden-contract en een uk van 1,5, richting stoffig Dallas, TX.
Teruggekeerd in 2002, inderdaad, 3 jaar later, met een meisje van 4,5, eentje van 2 en een baby van 4 maanden. Voor ons was het een heerlijke tijd en we denken er nog altijd met veel plezier aan terug. We hadden er een rustig familieleven, woonden telkens in leuke buurten, kregen veel bezoek en hebben er vrienden gemaakt voor het leven. 2 Amerikaantjes hebben we geproduceerd (Luna en Senne hebben 2 nationaliteiten) die niet naar de opvang gingen en altijd bij mij waren. (Net voor onze terugkeer werkte Filip al weer in België -het project in Austin werd na 1 maand al gecancelled- en was ik 5 weken alleen thuis met de meisjes en Senne, die 3 weken oud was. We waren pas verhuisd naar Austin en kenden al 1 koppel (!) Hoe heb ik dat ooit gedaan?). Toch hebben we ook wat uitstapjes gemaakt, alleen of met bezoekers. In die tijd zijn we 4 keer verhuisd: van Dallas naar Raleigh, NC (en daar ook nog 2 keer verhuisd) en dan naar Austin, TX.
En het leverde ons 6 dikke fotoboeken op. Al die foto's worden tegenwoordig door ondergetekende verwerkt tot een fijn kijkboek. Hier een voorsmaakje. Voor wie meer wil zien, moet over een paar maanden maar eens op bezoek komen!
Mooi hoor, wat een super aandenken... als ik het zo zie, moet ik ook maar eens aan de slag ;-)
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te doen, ik heb het ook met Australie gedaan. Ik heb daar ook mijn teksten en foto;s van de blog in verwerkt. Een prachtig aandenken, en leuk om te doen op regenachtige donkere dagen. Volgens mij ben jij dan nog wel een poosje bezig, Succes!
BeantwoordenVerwijderenBeste Anne,
BeantwoordenVerwijderenMijn reactie op de laatste blog en
gescreven onder de vorige moest
natuurlijk hier komen.Sorry,wat wilt ge van een 70-jarige,die
nochtans nog zijn best doet,hoor!
nogmaals groetjes and a hug
Opa