dinsdag 25 maart 2008

Kamperen - trip 3

Goede Vrijdag is, samen met Paasmaandag, een verlofdag in Australië. Enkele Ozzies hadden ons al laten verstaan dat we goed gek waren om op zo'n weekend erop uit te trekken (veel volk en veel verkeer). Maar we gingen ons niet laten vangen en om half zeven waren we de deur uit. Geen kat op de weg. 273 km moesten we rijden en daar doe je hier, zonder stops, iets meer dan 4 uur over. Om 12u waren we hier:


View Larger Map
(Inzoomen met + en -)

De witte vlekjes aan het strand zijn vakantiehuisjes, iets meer linksboven stonden onze tenten.

Bawley Point, NSW, aan een prachtig wit strand. Hans, Babs en hun kinderen (Siel, Gust, Ward en Arthur) waren al aangekomen. We hadden drie leuke plekjes naast elkaar gekregen, rustig, veel plaats, bijna geen buren en vlakbij het zwembad en het strand. We verwachtten Inn en Jan (en Toon, Marie en Willem) nog en een groot aantal andere toeristen. Ik had deze camping immers gevonden na heel lang bellen en mailen en nergens bleek nog plaats te zijn tijdens het lange weekend. Uiteindelijk bleek ons deel van de camping zo goed als leeg, we hadden 2 buren en volgens mij hadden veel vakantiegangers door het slechte weer besloten om thuis te blijven. De kangaroos vlogen ons letterlijk om de oren op de camping (en de possums ook), ze kwamen tot op een meter of 10 een kijkje nemen. Maar iemand waarschuwde ons toch om niet te dichtbij te komen, omdat ze heel gevaarlijk kunnen zijn en aanvallen als ze zich bedreigd voelen.

De enige spelbreker dit weekend bleek toch het weer. Vrijdagmorgen was het net beginnen regenen toen we vertrokken. Het was onderweg wel gestopt maar de verwachtingen waren niet denderend voor de komende dagen. Er stond een strakke wind en het was ideaal weer om te gaan vliegeren op het strand. We aten taart voor de verjaardag van Gust, die 9 werd en nadien zijn de kinderen zelfs nog even gaan zwemmen. Maar het was toch wat frisjes en koud als ze uit het water kwamen.

En dan, zaterdagmorgen wakker worden en regen horen op je tent. Op zich een heel gezellige gedachte, maar niet als je kampeert met 10 kinderen en je eigenlijk geen goede voorzieningen hebt, geen regenjassen en geen laarzen. Op geen tijd is iedereen smerig, is de tent smerig en zit iedereen te sakkeren onder een klein tentje. Na de middag kregen we toch de kans om nog even naar het strand te trekken en een klein wandelingetje te doen. Het regenen was gestopt en tijdens het shoppen hadden de mama's fleecen bijgekocht. We moesten en zouden genieten van de omgeving en het strand. We vonden prachtige schelpen, grote krabben en de papa's en Gust zagen zelfs iemand een haai van 50 cm boven halen (die meteen werd terug gegooid).

's Avonds een leuke BBQ en wat tetteren en op tijd naar bed.
En als je dan op Paaszondag je tent opentrekt - nadat je zoon om 2u 's nachts ziek was geworden en zijn pyjama, slaapzak en de tent een heerlijk geurtje gaf - en je een blauwe hemel ziet en een stralend zonnetje, kan de dag niet meer stuk. Meteen werden grote plannen gesmeed. De papa's gingen met alle kinderen naar het strand, speelden daar wat spelletjes en gingen zwemmen in de zee. Intussen ruimden de mama's de tenten wat op en kwam de Paashaas langs (ik heb hem zelf niet gezien, maar iemand anders op de camping had hem zien lopen). De kinderen vonden heel veel eitjes, hazen en worteltjes. Smullen maar! Er werd nog gezwommen en dan deden we een grote wandeling langs het strand en de rotsen naar Brush Island (waar we niet geraakten wegens gebrek aan boot). Super leuk en heel mooi, daar wil ik nog wel een keertje terug...

Maandagmorgen werden we wakker en hoorde ik regen... daar ging de plannen voor de laatste dag, en mijn humeur. Babs en Hans vertrokken al om half 10, die verwachtten thuis bezoek om 15u en moesten, gezien de aangekondigde verkeersellende, al vertrekken (zij waren uiteindelijk pas thuis om 16u!). Wij hadden nog iets meer tijd, maar beslisten om ook maar in te pakken en huiswaarts te keren. Stomme regen! Tussen de regenbuien door gingen we nog even minigolfen met Jan en Inn, zodat de tent intussen kon drogen (en opeens was daar een nieuwe bui en moesten we ze uiteindelijk toch nat inpakken). We zaten tenslotte om 13u in de auto, reden naar Ulladulla om iets te eten en begonnen dan aan de lange rit naar huis. 30 km stapvoets rijden, enorme regenbuien en een serieus onweer. Om 20u waren we thuis. We luisterden onderweg naar het geweldig leuke hoorspel De keizer, het keukenmeisje en de nachtegaal en de verhaaltjes van Pluk van de Petteflet op CD. Die waren superleuk om naar te luisteren en een echte aanrader als er (nog) geen dvd's in de auto zijn en je de kinderen toch leuk wil bezighouden tijdens lange ritten.

Prachtig plekje, heel tof gezelschap, heerlijke kinderen, een fantastische Pasen en absoluut (weeral) voor herhaling vatbaar. Maar dat stom weer! Volgende keer trekken we naar het Noorden, zeker weten!

1 opmerking:

  1. Oh wat jammer zeg! En dat na al weer een heel poosje mooi weer bij jullie! Volgende keer beter!

    BeantwoordenVerwijderen

Liever geen anonieme reacties, wij weten graag wie ons schrijft... Bedankt.
Anne