Ik moet al eens denken waar we waren gebleven. De laatste post dateert al van vorige woensdag. Ik moest het toen absoluut hebben over de school, maar eigenlijk had ik die dinsdag ook nog 7 dames en 7 kinderen op bezoek gehad voor lunch. Gelegenheid: Wikke's vertrek, wat ik heel erg betreur. Ik weet nog dat ik, een paar maanden voor we er weer moesten vertrekken, een fantastische madam had ontmoet in onze straat in Raleigh (USA), waar we toen woonden. Cathy was iemand met een andere visie, heel erg non-Amerikaans, een frisse wind. En ik voelde mij meteen thuis bij haar. En toen moesten we vertrekken... nog altijd spijt van dat ik haar niet beter heb leren kennen.
Hetzelfde gevoel bij Wikke: door gebrek aan auto aan beide kanten en toch wel een heel gedoe om 'gemakkelijk' af te spreken, heb ik het gevoel dat we onze vriendschap niet echt hebben kunnen uitdiepen (hoor mij!). Maar het klikt gewoon en dan is het jammer dat onze paden weer even uit elkaar gaan. Hopelijk kruisen ze elkaar weer als we terug in Europa vertoeven: zij in Nederland en ik een beetje meer Zuidelijk. Bij deze: doe er mij aan denken! We hebben gelukkig nog even tijd gehad voor een leuke lunch, samen met Eveline, Marike, Marielle en Inn, Cathy en Babs. Leuke circle of friends, voorwaar! Na Henriette haar vertrek in december (ook al zo snel), mag het nu wel echt stoppen, ik heb even genoeg van jammerlijke afscheiden...
Donderdag niets speciaals, vrijdag op stap om inkopen te doen. Zaterdagmorgen, voetbalmorgen. Luna won met haar ploeg met 9-1 van een team jongens, die de dames hadden zien arriveren en dachten hen serieus te kunnen afdrogen... volgende keer zullen ze twee keer nadenken, vooraleer zulke uitspraken te doen, hoop ik :-) .
Senne maakte de eerste goal van 5 en werd speler van de week. Ze beginnen al goed te spelen en vooral bij de meisjes is er een ongelooflijke samenhang, een serieux en een volharding. Nooit gezien: geen geklets, geen gezever, geen gegiechel: spelen en winnen! Super om te zien...
Et voila, vermits we nogal ver verwijderd zijn van onze circle of family and friends in België, en dat nog wel even gaat duren, wilde ik mijn 40ste hier toch een beetje vieren. (normaal hadden wij ter gelegenheid van dat heuglijke gebeuren en van ons 'nieuwe huis' een enorm tuinfeest moeten geven deze zomer. Maar vermits ons 'nieuwe huis' nog steeds in oude huis-staat verkeert en wij nu hier leven, zullen we dat maar gewoon 2 jaar uitstellen).
Dus: feest. De kinderen van de genodigden mochten voor een keer thuisblijven (dat viel bij de ouders nogal goed in de smaak :-)) en het mocht allemaal heel kleurrijk en vrolijk zijn. Een uitgebreide mix van geweldige Australiërs, Zuid-Afrikanen, Nederlanders en Belgen vulden ons huisje en het werd een super gezellig feestje. Bedankt allemaal. Hopelijk is er binnenkort nog iemand jarig... We zijn namelijk nogal voor feestjes (hierna enkele slechte foto's: de uitnodiging, voor, tijdens en na).
Alleen Manu, kersvers zoontje van Veronique en Tim kwam mee: drie weken oud en een voorbeeldig ventje! Een mens zou warempel terug goesting krijgen in een baby... Gelukkig gaat dat over als dat schattige boeleke met mama en papa naar huis gaat en we met het oog op een fijne nacht slaap, in bed kunnen kruipen tot een uur of 9, woeha!
Zondag was het moederdag. Ik kreeg leuke cadeautjes van de kindjes, bloemetjes van hubbie en een lekker ontbijtje. Het hoofd wilde niet helemaal mee (witte wijn, mijnheer!) en ietwat te weinig slaap eisen onvermijdelijk hun tol. We hebben bijgevolg zondag gewoon wat rondgewaggeld in huis, wat opgeruimd en onze mama's aan de andere kant van de bol gebeld.
Maandag verliep ook nogal rustig. Ik had nog een Engelse en Franse mede-3H-mama op bezoek om plannen te maken voor deze term. Wij zijn de klasmama's dit jaar en elke trimester wordt er een activiteit georganiseerd voor de ouders. Deze trimester wordt het een etentje bij de Thai (vorige keer was het koffieklets) en volgende keer gaan we misschien bowlen. Dat is echt wel leuk, op die manier leer je ook de mama's (en soms papa's) achter de kindjes kennen...En vandaag, wel, hier zit ik. Maar ik moet nu de garage gaan opruimen, er is onweer voorspeld en zoals geweten, is onze garage niet waterdicht.
Bij deze, morgen deel drie van ons vakantie en misschien nog wat meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Liever geen anonieme reacties, wij weten graag wie ons schrijft... Bedankt.
Anne