OC

Ik was gisterenavond nog eens naar een oudercomité-vergadering getrokken. Even voordien waren we uitgenodigd in Rune's klas, want haar juf is met het oog op haar doctoraat, bezig met het ontwerpen van 'de klas van de toekomst' en 5MC staat model. We kregen een demonstratie van hoe er les gegeven wordt. De kinderen zaten elk aan 1 van de 14 Macs die de klas rijk is. Er zijn geen banken, alleen de computertafels en een grote tafel in het midden van de klas. Op het bureau van de juf staat een kanjer van een Mac te blinken, aan de muur hangt een wit scherm (bord afgeschaft) en aan het plafond een projector. Als iedereen bezig is, worden via de computer van de juf de schermen van de kinderen weergegeven en zo kan iedereen volgen. Als er ergens aandacht moet aan gegeven worden, blokkeert juf in 1 beweging alle andere schermen en wordt 1 enkel scherm weergegeven. Als enkele leerlingen in de bibliotheek zijn, staan ze ook daar in direct contact met de juf en kan zij volgen wat er op de computer in de bib gebeurt. Juf en kinderen communiceren dan via chat. Zelden zo'n juf tegengekomen: jong, ambitieus, gedreven en met een onnoemelijke passie, het straalt ervan af. En ze is ook zo goed voor die kinderen, ze dwingt respect af en hanteert een heel eigen manier van lesgeven: de kinderen moeten, begeleid door haar, hun eigen vragen trachten op te lossen door op zoek te gaan naar de antwoorden. Dat resulteert in kinderen die enorm geïnteresseerd zijn in de wereld rondom zich. Ze leren zelfstandig te werken, moeten op verschillende plaatsen op zoek naar antwoorden en moeten daarna hun bevindingen delen met de anderen. Zo was er eentje bezig met microscopisch onderzoek van een melktand. Het meisje werkt weken aan het zelfde project en krijgt alle beschikbare middelen, zoals een elektronische microscoop. Een was op zoek naar de technologie achter een elektrische garage-opener. Rune en Jessica zijn al weken bezig met hun verhaal over de Aboriginal bevolking en dat doen ze aan de hand van Claymation: figuren in klei worden bij elke verandering gefotografeerd en uiteindelijk krijg je een leuk filmpje (denk aan Pingu en Wallace and Grommit). De hele setup staat al weken in de klas en elke vrije minuut werken ze eraan. Er is een cameraatje ter beschikking en uiteraard de software om het filmpje te maken. Ze staan hier misschien wel achter voor wiskunde, maar op dat vlak kunnen we hier nog wat leren!

Uiteraard moeten al die spullen aangekocht worden. Dat geld komt bijna louter en alleen uit de zakken van de ouders, de subsidies stellen hier niets voor. Vandaar dat we vandaag weer een vraag kregen tot het vrijwillig betalen van 160 dollar aan het OC voor de aankoop van computers, bibrekken, boeken, een kopieermachine, etc. En we hebben er pas 13500 betaald! Tja.

Enfin, terug naar het OC. Er werd gesproken over toekomstprojecten. 1 ervan is een herinrichting van de toiletten van de lagere klassen. 't Is hoognodig, zullen we zeggen. Nog een plan: het herdoen van het tennis terrein. Nog: verdere aanleg van de tuin. Aankoop van boeken. Aankoop van computers. Etc. Bleek dat een bepaalde werkgroep van het OC (K-6-club) zorgt voor fun-dingen voor de kinderen, zoals een paaseitje met Pasen. Gelukkig.

En toen begon het: vandaag mochten alle kinderen hun cadeautje voor moederdag gaan kiezen. Enkele weken geleden heb ik daar 30 dollar voor moeten geven... Ik vind het echt zo'n zot idee. Ik heb voorgesteld om volgend jaar de kinderen zelf iets te laten maken. Benieuwd... Ze hadden het ook nog over allerhande andere vormen van fundraising, zoals de organisatie van een soort lotto, waarbij de ouders eerst allemaal iets moeten doneren, om dan tickets te kopen om het hele pakket te kunnen winnen. Idem voor de cup cakes: mama's moeten cakejes bakken en hun kinderen geld meegeven om ze op school terug te kopen. Enfin!
Ik kreeg bijna iets, weeral iets moeten geven om daarna je eigen spullen terug te moeten kopen... teveel is te veel. Intussen kennen ze mij, peins ik. Ik ben al met alle soorten voorstellen gekomen, alles wordt mooi opgeschreven, maar ik betwijfel of er ooit iets van komt.
Nochtans is iedereen voortdurend bezig over de enorme financiële lasten van de gezinnen en hoe de mensen hier toch serieus moeten krabben om rond te komen. Inventiviteit, mevrouw, het is hier ver zoek! Begrijpe wie kan.
Maar, ik geef voorlopig niet op! Het ware fijn als ik wat backup had, maar dat moet ik ook nog zoeken...