Ik heb dan maar besloten gewoon hier een paar woordjes te plaatsen over onze vakantie.
In afleveringen, dat is spannender :-)
Dag 1 en 2
Dat de regen een grote rol ging spelen, wisten we. Maar we waren vastbesloten. Vertrekken in de regen, dus. Zaterdagmorgen om half negen. De auto was helemaal vol, er kon echt niets meer bij. We reden richting Noorden, langs de kust. 450 km moest er afgelegd worden en daar doe je hier een uur of zeven over. Grote wegen zijn schaars, de Pacific Highway is op vele plaatsen een tweevaksbaan die moet gedeeld worden met enorme trucks, 4x4's met caravans, fietsers en kangoeroes. Vandaar de gemiddelde snelheid van 80 per uur. Om 16u30, na een dagje rijden met 3 brave kindjes (MP3-spelers en een PC en DVD's zijn een zegen!) reden we de camping op in South West Rocks:
At the entrance of the Macleay River and only a 35km scenic drive north of Kempsey, South West Rocks is situated approximately half way between Sydney and Brisbane.
South West Rocks is a perfect tourist destination with a great variety of accommodation, beautiful foreshores, beaches and shopping.
South West Rocks Beaches
South West Rocks offers a great variety of magnificent beaches with breathtaking coastal scenery in the Macleay Valley Coast and is situated at the entrance to the Macleay River.
Beaches include: Horseshoe Bay, Main Beach, Trial Bay, South West Rocks Back Beach and Lighthouse Beach, Little Bay, Gap Beach and North Smoky Beach.
For water lovers South West Rocks offers:
Swimming ~ Fishing ~ Boat Hire ~ Charter Deep Sea Fishing ~ River Fishing
River Cruises ~ Catamaran Hire ~ Sailboard Hire ~ Surfing ~ Sailing
Suba Diving ~ Snorkelling
Het regende. Maar de tent moest recht, een uur later werd het immers donker en dan zou het helemaal niet leuk zijn... Het lot was ons goed gezind: na een minuut of 10 geen regen meer en de tent kon op, ze bleef droog. De camping was zo goed als verlaten, enkele jonge surfer-mannen stonden tegenover ons met kleine tentjes, maar tent-gezinnen met heel hun huishouden bij, waren nergens te bespeuren. We moesten nog naar de winkel, want ik had wel eten voorzien - spaghetti - maar de saus was nog een beetje bevroren en in de camping-keuken was geen microgolfoven, dachten we. We aten terwijl de regen in bakken naar beneden viel. In de campkeuken, waar we droog zaten en ons al verheugden over onze lekkere warme slaapzakken waar we nadien in mochten kruipen, met een pillamp en een goed boek, luisterend naar de druppels op de tent.
De volgende morgen bleek de regen gestopt te zijn. We maakten ons klaar voor een ferme wandeling langs het strand. Het doel was Trial Bay Gaol, een oude staatsgevangenis, waar je een bezoekje aan kan brengen. We wandelden langs het strand, 2 km, helemaal tot aan de andere kant van de baai. Dreigende wolken begeleidden ons, maar al bij al viel het goed mee.
De gevangenis werd gebouwd in de 19de eeuw. De gevangenen waren mensen die openbare werken uitvoerden in de regio. Ze kwam leeg te staan na een aantal jaren, maar werd terug gebruikt in WOI. Het overgrote deel van de gevangenen toen bestond uit Australiërs van Duitse komaf, soms wel 3de generatie-immigranten met een Duitse naam. Had je toenertijd een Duits voorvader, dan was de kans groot dat je opgepakt werd. Mensen die hier geboren waren en hier een vreedzaam leven leidden, die een gezin hadden en een beroep uitoefenden, werden voor jaren opgesloten, na de oorlog naar Duitsland gestuurd en verzocht hier nooit meer terug te keren... Straf! De gevangenis staat nu een beetje te verkommeren, maar ik vond de geschiedenis erachter wel de moeite.
Terug naar de camping. Terug langs het strand. En na 500m begon het daar toch wel te GIETEN. Maar we moesten verder. Terug op de camping waren we alle vijf nat tot op ons lijf, in onze schoenen stonden plasjes en de rugzak -en de inhoud- was doorweekt. Leve campingdouches en droge kleren. Eten (spaghetti, want jawel, in camping-keuken 2 bleek wel een microgolf te staan...) en tegen 21u lagen we allemaal weer knus in onze slaapzak.
je gelooft het nooit maar wij hebben dezelfde tent als jullie, alleen is het voor ons te koud om nog te gaan camperen,
BeantwoordenVerwijderencheers
Greet